رشد اخلاقی
دانش آموزان به عنوان یکی از اهداف اساسی نظام های آموزشی، همواره مورد توجه متفکران تعلیم و تربیت قرار گرفته است. در این میان، معلمان به عنوان یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین عوامل تربیتی، نقش بسزایی در شکل گیری و توسعه ارزش های اخلاقی در
دانش آموزان دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش
معلم به عنوان
الگوی شخصیتی در
رشد اخلاقی دانش آموزان انجام شده است. معلمان نه تنها انتقال دهنده دانش هستند، بلکه به عنوان الگوهای رفتاری و شخصیتی در کلاس درس شناخته می شوند. رفتارهای آنان، به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه، در شکل گیری نگرش ها، ارزش ها و باورهای اخلاقی
دانش آموزان تاثیرگذار است. این تاثیر از طریق مشاهده، الگوبرداری و تعاملات مستقیم و غیرمستقیم معلمان با
دانش آموزان صورت می گیرد. نظریات متعددی از جمله نظریه یادگیری اجتماعی بندورا و مراحل
رشد اخلاقی کولبرگ، بر این نکته تاکید دارند که
دانش آموزان از رفتارهای الگوهای اجتماعی مهم مانند معلمان، الگو می گیرند و اصول اخلاقی را درونی سازی می کنند.. ایجاد محیط های اخلاق محور در کلاس درس که در آن احترام، همدلی و انصاف حاکم باشد، می تواند بستر مناسبی برای پرورش شخصیت اخلاقی
دانش آموزان فراهم کند. پژوهش ها نشان می دهند که معلمانی که رفتارهای پایدار و اصولی از خود نشان می دهند، بیشتر قادر به انتقال ارزش های اخلاقی به
دانش آموزان هستند. در نتیجه، لازم است معلمان علاوه بر ارتقای توانایی های علمی خود، به رشد مهارت های تربیتی و اخلاقی نیز توجه کنند تا بتوانند با رفتارهای خود به عنوان الگوهای اخلاقی، مسیر زندگی
دانش آموزان را به سمت مسئولیت پذیری، تعهد و احترام به ارزش های اجتماعی هدایت کنند