تعلیم و تربیت به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای اجتماعی و فرهنگی، تاثیر زیادی در پیشگیری از آسیب های فرهنگی و ارتقای هویت ملی دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر
نظام آموزشی بر کاهش آسیب های فرهنگی و تقویت ارزش های اجتماعی انجام شده است. فرضیه اصلی تحقیق بر این اساس است که
نظام آموزشی صحیح و کارآمد، با تکیه بر ارزش های بومی و ملی، می تواند به طور موثری از بروز آسیب های فرهنگی پیشگیری کند. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است و داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحلیل محتوای منابع معتبر جمع آوری شده است. در این پژوهش، تاثیر عواملی مانند برنامه های آموزشی، نقش معلمان، خانواده ها و رسانه ها در شکل دهی به رفتار فرهنگی افراد بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که آموزش های نظام مند و هدفمند، که بر تقویت هویت فرهنگی، مهارت های تفکر انتقادی و مسئولیت پذیری اجتماعی تاکید دارد، می تواند مانع از گسترش آسیب های فرهنگی شود. همچنین، هماهنگی میان نهادهای آموزشی، خانواده ها و رسانه ها در تقویت فرآیند تربیتی و کاهش آسیب های فرهنگی تاثیر بسزایی دارد. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که وقتی خانواده ها به طور فعال در فرآیند تربیتی فرزندان خود مشارکت کنند و به ویژه به ترویج الگوهای فرهنگی صحیح در خانه بپردازند، تاثیرات آموزشی در مدرسه به مراتب موثرتر خواهد بود. رسانه ها نیز با تولید محتوای فرهنگی مناسب می توانند نقش مهمی در پیشگیری از آسیب های فرهنگی ایفا کنند. در نتیجه، این تحقیق تاکید دارد که برای مقابله با آسیب های فرهنگی باید در سیاست های آموزشی بازنگری شده و محتوای درسی به روز و متناسب با نیازهای فرهنگی جامعه تدوین گردد. به طور کلی،
تعلیم و تربیت به عنوان ابزاری موثر در جهت کاهش آسیب های فرهنگی، حفظ هویت ملی و تقویت انسجام اجتماعی در جامعه اهمیت فراوانی دارد .