بازی یک جنبه حیاتی از رشد و ابراز خود
کودکان است و به همین دلیل استفاده از
درمان با بازی به عنوان یک روش اساسی برای پیشگیری و مقابله با مشکلات و چالش های پیش آمده برای
کودکان شناخته می شود. هدف این مقاله مرور ابعاد مرتبط با این موضوع است و بر کارایی این رویکرد درمانی در مقابله با مشکلات مختلف
کودکان تاکید دارد. یک مرور از مطالعات اخیر در این زمینه انجام شده است. نتایج نشان می دهد که
درمان با بازی به عنوان یک روش پیشگیرانه و درمانی، به ویژه برای
کودکان پیش دبستانی و در سنین مدرسه مناسب است. این روش به کودکانی که در دوره انتقالی زندگی خود هستند (مانند پس از طلاق یا از دست دادن یک عزیز)، کودکانی که در مدیریت احساسات، اجتماعی شدن یا کودکانی که مشکلات رفتاری دارند، کمک می کند. همچنین برای کودکانی که شاهد خشونت خانگی بوده اند، آسیب دیده اند، کودکانی که باید جراحی بزرگی انجام دهند یا کودکانی که اختلالات گفتاری دارند، مفید است. علاوه بر این، برای کودکانی که اختلالات رشدی مانند اوتیسم یا اختلال نقص توجه/ بیش فعالی دارند، مناسب است. کارایی این روش توسط مطالعات زیادی نشان داده شده که کاهش قابل توجهی در احساسات و رفتارهای منفی را گزارش کرده اند.
درمان با بازی یک روش مداخله ای موثر برای مسائل مهم مربوط به
کودکان است. پیاده سازی و ارزش آن به طور گسترده شناخته شده است و به طور مداوم در حال گسترش است. شرط اجرای موفق آن، آموزش نظری صحیح برای متخصصان و تشخیص صحیح است.