روش شناسی مطالعات تطبیقی در حوزه نظام آموزش و پرورش

اگرچه مطالعه تطبیقی نظامهای آموزشی دارای پیشینه ای تاریخی در بسیاری از جوامع بشری است، اما در چند دهه اخیر افزایش علاقه مندی پژوهشگران به کسب آگاهی از وضع و نقش نظام های آموزشی در روند پیشرفت های اجتماعی – اقتصادی توام با رشد روزافزون فناوری های اطلاعاتی ارتباطی، گرایش به پژوهش های تطبیقی را سرعت بخشیده است. این موضوع لزوم آگاهی از تئوری ها، قواعد و روشهای حاکم بر علم آموزش و پرورش تطبیقی و شناخت روش های پژوهش در مطالعات تطبیقی را دوچندان کرده است. عدم توجه به این نیاز در ایران سبب شده است که فایده پژوهش های تطبیقی به کسب شناختی سطحی از تفاوتها و شباهتهای موجود میان نظام های آموزشی محدود شود. هدف مقاله حاضر تاکید بر پرهیز از کاربست مداوم و بعضا نادرست یک روش پژوهش در مطالعات تطبیقی آموزش و پرورش از طریق معرفی روش های جدید است. بخش نخست مقاله به بررسی جایگاه پژوهش های تطبیقی و وضعیت فعلی آن می پردازد. در بخش دوم، ویژگی های حاکم بر پژوهش های تطبیقی توضیح داده می شوند. بخش اصلی مقاله به توضیح سه روش تحقیق تطبیقی یعنی روشهای توافق، تفاوت و جبر بولی اختصاص یافته و در انتها به روش نوین و متداولدر مطالعات تطبیقی از نظریه پردازان مختلف پرداخته شده است. مقاله با مرور اجمالی مباحث و ارائه پیشنهادهای راهبردی برای پژوهشگران به پایان می رسد.

روش شناسی مطالعات تطبیقی در حوزه نظام آموزش و پرورش Keywords:

آموزش و پرورش تطبیقی , پژوهش تطبیقی , روش های نوین تطبیقی