تاثیر اجرای برنامه آموزش توانمندسازی بر امید به زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین سرطان و عامل اصلی مرگ و میر در زنان است. با توجه به فشارهای روانی و کمبود آموزش و پژوهش در این زمینه، توجه به توانمندی بیماران ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر امید به زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با انتخاب تصادفی و گروه کنترل است که جامعه آماری آن بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان های شهید رجایی و امام علی (ع) البرز بودند. با توجه به معیار های ورود ۸۸ بیمار به روش تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله برنامه توانمندسازی ۴ جلسه ۶۰ دقیقه ای در گروه های ۳-۴ نفره به روش بحث گروهی اجرا شد. داده ها قبل و بعد از مداخله با استفاده از شاخص امید هرث تکمیل گردید. داده ها با نرم افزار آماری SPSS ویرایش ۱۶ و آزمون های آماری کای دو، دقیق فیشر، تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک تفاوت آماری معنی داری نداشتند (۰۵/۰p>). میانگین نمرات امید به زندگی بیماران قبل از مداخله در گروه مداخله ۰۷/۶±۱۵/۳۶ و در گروه کنترل ۳۵/۵±۵۹/۳۶ بود که تفاوت آماری معنی داری نداشت (۷۲۵/۰p=).  بعد از مداخله در گروه مداخله به ۳۱/۵±۷۷/۴۰ و در گروه کنترل به ۹۲/۴±۹۱/۳۶ رسید و این تفاوت در گروه مداخله معنی دار بود (۰۰۱/۰p<). همچنین برنامه توانمندسازی، با اندازه اثر ۷۵/۰ (اثر کوهن)، باعث افزایش قابل توجهی در امید به زندگی بیماران شد. نتیجه گیری: اجرای برنامه توانمندسازی خودمراقبتی به روش بحث گروهی و پیگیری تلفنی جهت رفع ابهامات و تثبیت یادگیری می تواند در ارتقای امید بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی موثر واقع شود. لذا تاکید بر آموزش و توانمندسازی این بیماران توسط پرستاران ضروری است.

تاثیر اجرای برنامه آموزش توانمندسازی بر امید به زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی Keywords:

Life expectancy , empowerment , self-care , breast cancer , chemotherapy , امید به زندگی , توانمندسازی , خودمراقبتی , سرطان پستان , شیمی درمانی