ارزیابی ویژگی های مکانیکی بتن سبک تولید شده با بهره گیری از دانه های سبک آسکوریا، فیبرهای پلی آمید و میکروسیلیس abstract
در سال های اخیر،
بتن سبک به عنوان یک راهکار موثر برای کاهش بار مرده سازه ها مورد توجه قرار گرفته است. این نوع بتن با ویژگی های خاص خود، ابعاد مقاطع بتنی و مصالح فولادی را به طور قابل توجهی کاهش می دهد و در نتیجه وزن کلی ساختمان را کاهش می دهد. این کاهش وزن به کاهش فشار بر زیرساخت ها و بهبود ایمنی سازه ها در برابر بارهای اضافی کمک می کند و همچنین فرآیند ساخت را تسریع و هزینه های نیروی انسانی را کاهش می دهد. با این حال، یکی از چالش های اصلی، کاهش
مقاومت فشاری بتن سبک در مقایسه با بتن معمولی است که می تواند کاربرد آن را محدود کند.این مقاله به بررسی بهبود ویژگی های مکانیکی
بتن سبک سازه ای تولید شده با دانه های سبک آسکوریا می پردازد. هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی تاثیر افزودن فیبرهای پلی آمید و
میکروسیلیس بر خواص مقاومتی
بتن سبک است. در این راستا، خواص مقاومتی
بتن سبک با افزودن درصدهای حجمی ۰، ۱۵، ۲۰، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ از فیبرهای پلی آمید به نمونه های تولید شده مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج نشان می دهد که افزایش فیبرهای پلی آمید تا ۲۰ درصد حجمی، منجر به افزایش قابل توجهی در
مقاومت فشاری بتن می شود. این بهبود ناشی از تقویت ساختار داخلی بتن و افزایش چسبندگی بین ذرات است. همچنین، آزمایش های مربوط به
مقاومت خمشی نشان داد که با افزایش فیبرها به ۳۰ درصد حجمی، میزان
مقاومت خمشی به طور قابل توجهی افزایش می یابد.با این حال، پس از رسیدن به درصدهای حجمی ۲۰ و ۳۰، با افزایش بیشتر فیبرهای پلی آمید، به ترتیب
مقاومت فشاری و خمشی
بتن سبک کاهش می یابد. این نکته نشان دهنده این است که استفاده بیش از حد از فیبرها می تواند منجر به عدم تعادل در ساختار بتن و کاهش خواص مکانیکی آن شود.این یافته ها می توانند به عنوان راهنمایی برای مهندسان و طراحان در انتخاب نسبت بهینه فیبرهای پلی آمید در ترکیبات
بتن سبک مورد استفاده قرار گیرند. هدف نهایی این تحقیق، افزایش کارایی و ایمنی سازه ها در برابر چالش های مختلف است و می تواند به عنوان مرجعی برای پژوهش های آینده در زمینه بهینه سازی
بتن سبک و کاربرد آن در پروژه های سازه ای مورد استفاده قرار گیرد.