بتن یکی از مصالحی است که بطور گسترده در توسعه شهرها به کار می رود. این ماده از اجزای ساده و در دسترس تشکیل شده است، به نحوی که اگر این مواد بطور مناسب مخلوط و عمل آوری شوند، برای قرن ها دوام مناسبی خواهد داشت. تاکنون تعاریف زیادی از بتن و همچنین معیارهای طراحی آن ارائه شده است. این تعاریف نقاط مشترک زیادی دارند و همه آن ها، بتن را در اصلی ترین فرم خود مخلوطی از سه ماده اصلی تعریف کرده اند. این سه ماده اصلی عبارتند از مواد چسبنده یا سیمانی که اغلب سیمان مورد استفاده قرار می گیرد، آب که مواد سیمانی با آن واکنش دهند و خاصیت چسبنده پیدا کنند و و مواد پر کننده که حجم قابل توجهی از بتن را تشکیل می دهند و و اغلب سنگدانه هستند. از مصارف عمده و مهم بتن، استفاده از آن در روسازی های بتنی است. روسازی های بتنی با طول عمر بالا کمتر نیاز به ترمیم و بازسازی دارند و به ایمنی بزرگراه و کاهش ترافیک کمک می کند. مزیت اصلی
بتن غلتکی هزینه پایین آن است. در مقایسه با بتن معمولی، هزینه های اجرایی این بتن بواسطه پیوستگی در اختلاط، حمل و نقل و پخش کردن بتن و همچنین به خاطر ساده سازی طراحی ها و همچنین از نظر صرفه جویی در پرداخت سود سرمایه گذاری در دوره اجرایی، بسیار کمتر می باشد. در این مقاله به بررسی تفاوت های ماحوی
بتن متعارف و
بتن غلتکی پرداخته خواهد شد.