در نظام های آموزشی، ارزشیابی به عنوان یکی از مولفه های اساسی فرایند یادگیری و تدریس شناخته می شود. هدف اصلی ارزشیابی، نه تنها سنجش میزان یادگیری فراگیران، بلکه ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری آن ها است. در این راستا،
بازخورد سازنده نقشی کلیدی در بهبود عملکرد تحصیلی فراگیران ایفا می کند. بازخورد مناسب و اثربخش می تواند به فراگیران در شناخت نقاط قوت و ضعف خود کمک کند، آن ها را در مسیر یادگیری هدایت کند و انگیزه لازم را برای بهبود عملکرد فراهم آورد. بازخورد سازنده، برخلاف انتقاد صرف یا نمره دهی خشک، شامل راهنمایی هایی است که به فراگیر کمک می کند تا درک عمیق تری از اشتباهات خود پیدا کند و راهکارهایی برای بهبود عملکرد خود بیابد. این نوع بازخورد می تواند به صورت شفاهی، کتبی یا حتی از طریق تعاملات کلاسی ارائه شود. معلمان می توانند با استفاده از بازخورد توصیفی، پرسش های راهبردی و ارائه راهکارهای مشخص، زمینه ای برای یادگیری فعال و مشارکتی ایجاد کنند. علاوه بر این، بازخورد موثر نه تنها باعث افزایش اعتمادبه نفس فراگیران می شود، بلکه آن ها را به تفکر انتقادی و
خودتنظیمی در یادگیری ترغیب می کند. تحقیقات نشان داده اند که بازخورد فوری و دقیق، به ویژه در کلاس درس، تاثیر چشمگیری بر
پیشرفت تحصیلی فراگیران دارد. زمانی که فراگیران متوجه شوند که بازخورد معلم صرفا برای اصلاح اشتباهات نیست، بلکه ابزاری برای رشد و پیشرفت آن ها است، رویکرد مثبتی نسبت به یادگیری پیدا می کنند. به همین دلیل، معلمان باید از شیوه های مختلف بازخورددهی استفاده کنند تا بتوانند یادگیری را به تجربه ای تعاملی، دلگرم کننده و اثربخش تبدیل کنند. در این مقاله، نقش
بازخورد سازنده در فرایند ارزشیابی و تاثیر آن بر یادگیری فراگیران مورد بررسی قرار خواهد گرفت. همچنین، راهکارهایی برای ارائه بازخورد موثر و بهینه سازی
ارزشیابی آموزشی ارائه می شود.