تحلیل تطبیقی شاخص های سلامت و رفاه در سیستم های رتبه بندی ساختمان های سبز: رویکرد بومی سازی استانداردهای جهانی در ایران

با گسترش شهرنشینی و افزایش مدت زمان زندگی انسان در محیط های مصنوع، تاثیر محیط ساخته شده بر سلامت و رفاه کاربران به یکی از دغدغه های اصلی طراحی معماری و ساختمان تبدیل شده است. این پژوهش با هدف تحلیل تطبیقی شاخص های سلامت و آسایش محیط در سیستم های رتبه بندی ساختمان های سبز جهانی و ارائه راهکارهایی برای بهبود الگوهای بومی ایران انجام شده است. سیستم های بین المللی مانند LEED، BREEAM، DGNB، Estidama، Green Star و CASBEE در کنار سیستم های ملی نظیر سرو سبز و مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان، از منظر معیارهایی همچون کیفیت هوای داخلی، نورپردازی، آسایش حرارتی، کیفیت صوتی و ارتباط با طبیعت بررسی شدند. ضرورت این تحقیق در کمبود توجه کافی به جنبه های سلامت و رفاه انسانی در سیستم های بومی ایران نهفته است. در حالی که سیستم هایی مانند WELL تاکید ویژه ای بر سلامت جسمی و روانی کاربران دارند، رویکردهای بومی بیشتر بر کاهش مصرف انرژی متمرکز هستند. هدف این پژوهش شناسایی نقاط ضعف و قوت سیستم های موجود و ارائه پیشنهاداتی برای توسعه معیارهای مرتبط با سلامت و رفاه در الگوهای بومی است. نتایج نشان می دهد که ارتقای سیستم های ایران از طریق تدوین معیارهای جامع سلامت، گنجاندن شاخص های سلامت جسمی و روانی، استفاده از مصالح مناسب و انطباق با استانداردهای جهانی نظیر WELL امکان پذیر است. این تغییرات می تواند به طراحی ساختمان هایی منجر شود که ضمن بهبود کیفیت محیط داخلی، با شرایط اقلیمی و فرهنگی ایران نیز سازگار باشند.

تحلیل تطبیقی شاخص های سلامت و رفاه در سیستم های رتبه بندی ساختمان های سبز: رویکرد بومی سازی استانداردهای جهانی در ایران Keywords:

سلامت و آسایش محیط , رتبه بندی ساختمان پایدار , سرو سبز , WELL