بررسی تطبیقی معیارهای ارزیابی سامانه سرو سبز و مقایسه آن با پنج سامانه جهانی رتبه بندی محیطی و پایداری abstract
امروزه سامانه های متعددی برای ارزیابی میزان پایداری و همسازی ساختمان با محیط وجود دارند.
معیارهای ارزیابی این سامانه ها به عنوان مهم ترین رکن های سنجش، نقش مهمی در تعیین گرایش های غالب هر سامانه دارند. در این پژوهش با ارزیابی اهمیت نسبی و اولویت گذاری معیارها، گرایش های این سامانه ها در مواجهه با مباحث پایداری مشخص می گردد. نهایتا با بررسی دقیق سامانه ملی سرو سبز، این سامانه با نمونه های جهانی مقایسه می شود تا نقاط قوت و ضعف آن در برابر استانداردهای بین المللی مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش، یک چارچوب جامع برای تحلیل و مقایسه دقیق
معیارهای ارزیابی پنج سامانه معتبر جهانی شامل BREEAM، LEED، HQE، DGNB و CASBEE به کار گرفته شده است. مطالعات کتابخانه ای پایه ای تحلیل ها را تشکیل داده اند و با بهره گیری از روش های تحلیلی مقایسه ای، معیارهای هر سامانه در قالب چارچوب پیشنهادی استخراج و طبقه بندی شده اند. به منظور تعیین اهمیت نسبی هر معیار،
ضرایب وزنی به صورت جداگانه محاسبه شده و برای همسان سازی داده ها و مقایسه پذیری، این ضرایب بر مبنای ۱۰۰ محاسبه شده اند. پس از تکمیل این مراحل، با در نظر گرفتن شاخص های تعریف شده در سامانه سرو سبز، عملکرد و اهمیت هر حوزه در این سامانه ارزیابی و تحلیل گردیده است. در این تحقیق چارچوب مقایسه ای بر اساس سه جنبه کلیدی توسعه پایدار، یعنی محیط، اجتماعی و اقتصادی، تدوین شده است. این چارچوب شامل ۱۱ سرفصل ارزیابی می باشد که شامل: انرژی، آب، سایت، بارهای محیطی، مصالح، پسماند، کیفیت فضای داخلی، مسائل فرهنگی-اجتماعی، اقتصاد، کیفیت فنی و عملکردی، و مدیریت و فرآیندهای پایدار است. معیارهای زیرمجموعه هر سرفصل به گونه ای تنظیم شده اند که امکان ارزیابی دقیق تر و جامع تر قابلیت هر سامانه را فراهم می کنند.