تاثیر رابطه معلم و دانش آموز بر پیشرفت تحصیلی و انگیزه یادگیری

نقش آموزگار در فرایند تعلیم و تربیت، فراتر از انتقال دانش به دانش آموزان، شامل پرورش مهارت های تفکر انتقادی و خلاقیت است که پایه های اصلی برای ساختن آینده ای آگاه و پویا محسوب می شود. در دنیای امروز، همراه با پیچیدگی های روزافزون، تربیت دانش آموزان برای مواجهه موثر با چالش ها اهمیت ویژه ای دارد. تفکر انتقادی، به افراد کمک می کند تا بتوانند با تحلیل داده ها و ارزیابی اطلاعات، تصمیمات منطقی و موثر بگیرند، در حالی که خلاقیت به آن ها امکان می دهد راه حل های نوآورانه برای مشکلات بیابند.مطالعات گوناگون از جمله پژوهش هایی نظیر بررسی ادراک معلمان از تفکر انتقادی (رضویان شاد و سلطان القرابی، ۱۳۸۹)، خلاقیت در سازمان های آموزشی (سام خانیان، ۱۳۸۷)، و تفکر خلاق و حل خلاقانه مسئله (جائری زاده و لیلی، ۱۳۹۲) نشان داده اند که معلمان با بهره گیری از روش های تدریس نوآورانه و استفاده از فضای انگیزشی در کلاس درس، می توانند این مهارت ها را در دانش آموزان تقویت کنند. از سوی دیگر، تربیت معلمان و فراهم کردن آموزش های لازم برای آن ها (رئوف علی، ۱۳۷۹) نیز نقش مهمی در آماده سازی آنان برای ایفای این وظایف اساسی دارد.در نتیجه، معلمان با ایجاد محیطی انعطاف پذیر، استفاده از ابزارهای آموزشی کارآمد و ارتقای درک دانش آموزان از مسائل پیچیده، می توانند زمینه ساز ساخت جامعه ای مبتنی بر تفکر و نوآوری باشند. توجه به این نکات، نه تنها در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر است، بلکه در سطح گسترده تر می تواند به توسعه انسانی و اجتماعی جامعه منجر شود.

تاثیر رابطه معلم و دانش آموز بر پیشرفت تحصیلی و انگیزه یادگیری Keywords:

آموزگار , خلاقیت , آموزش و پرورش , مهارت های نوآورانه , تربیت معلم , سازمان آموزشی , پیشرفت تحصیلی