اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر تاب آوری و اسنادهای ارتباطی زنان خیانت دیده در سطح شهر نکا

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر تاب آوری و اسنادهای ارتباطی زنان خیانت دیده در سطح شهر نکا بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان خیانت دیده مراجعه کننده به مرکز مشاوره شکوفایی ذهن در شهر نکاء در سال ۱۴۰۱ بود که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و به دوگروه ۱۵ نفره (۱۵ نفر آزمایش، ۱۵ نفر کنترل) بطور تصادفی جایگزین شدند. هر دو گروه آزمایش و گواه به پرسشنامه های تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و سبک های اسنادی ارتباطی فینچام و برادبوری (۱۹۹۲) پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند اما گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. بعد از آن پس آزمون در بین دو گروه انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و برای بررسی فرضیه های پژوهش از آمار استنباطی شامل تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) برای آزمون فرضیه اصلی و تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) برای آزمون فرضیه های فرعی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه نرم افزار آماری SPSS۲۵ انجام شد. نتایج نشان داد آموزش ذهن آگاهی بر تاب آوری (۰۵/۰>P) و اسنادهای ارتباطی (۰۵/۰>P) زنان خیانت دیده در سطح شهر نکا تاثیر دارد.

اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر تاب آوری و اسنادهای ارتباطی زنان خیانت دیده در سطح شهر نکا Keywords:

آموزش ذهن آگاهی , تاب آوری , اسنادهای ارتباطی , زنان خیانت دیده.