براده های الماس معنوی؛ نگاهی به گزیده ای از دعاهای روزانه ماه رمضان مبتنی بر قرآن کریم

دعا یکی از ارکان ارتباط انسان با خداوند است که در تمام ادیان جایگاه ویژه ای دارد و به زمان و زبان و مکان خاصی هم مقید نیست؛ اما در بینش اسلامی برای اجابت شدن و تاثیرگذاری بهتر، به شرایطی مقید شده است. این شرایط، شامل نیت خالص، حالت تضرع و همراه با اضطرار و در مکان های خاص و متعلق دعا و کیفیت دعا کردن، می شود. یکی از این شرایط، زمان خاص دعا است و در روایات، ایام و لیالی ماه رمضان از بهترین اوقات شمرده شده است. از طرفی دعاهای ماثوره از معصومین (ع) حاوی ناب ترین خواسته های انسانی برای رفع نیازهای معنوی است که می تواند برای ارتقای مقام عبودیت و افزایش بصیرت و معرفت بسیار کارساز باشد. هدف این تحقیق برجسته سازی فرازهایی از دعای روزانه ماه رمضان و معرفی محتوای آن ها، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی است. یافته های تحقیق نشان می دهد که دعاهای روزانه ماه رمضان، حاوی معارف بسیار ارزشمندی است که مانوس بودن با آن ها، به ارتقای کیفیت زندگی معنوی انسان کمک می کند؛ زیرا دعا هم جنبه عبادی دارد، هم وسیله ای برای رشد معنوی و اصلاحات درونی عبد محسوب می شود و هم با فراهم کردن زمینه های آرامش و رضایت و امید، برای جنبه های مادی زندگی انسان موثر است.

براده های الماس معنوی؛ نگاهی به گزیده ای از دعاهای روزانه ماه رمضان مبتنی بر قرآن کریم Keywords:

دعا , ماه رمضان , ارتباط با خدا , ماهیت دعا , فلسفه دعا , متعلق دعا