بررسی اثر پوزولان های متاکائولن، سیلیکافیوم و زئولیت بر روی بتن ژئوپلیمر سربارهایخودمتراکم abstract
بتن ژئوپلیمر به دلیل کاهش سطح خطرات زیست محیطی، سرعت گیرش بالاتر و
مقاومت مکانیکی و شیمیایی مشابه و یا بهتر نسبت به بتن سیمانی یکی ازبهترین راهکارها برای کاهش سطح خطرات زیستمحیطی و ساخت سازه های مقاوم و جدید بشمار می رود. هدف از این تحقیق بررسی اثر
پوزولان هایمتاکائولن، سیلیکافیوم و زئولیت بر روی خواص تازه و سخت شده بتن ژئوپلیمری خودمتراکم SCGC با مواد پایه سرباره کوره آهنگ دازی با رویکردافزایش
مقاومت مکانیکی این بتن است. مصالح مورداستفاده شامل؛ سرباره، مصالح سنگی شن و ماسه)،
محلول قلیایی (هیدروکسید سدیم SH و سدیمسیلیکات SS و
پوزولان (سیلیکافیوم S.F ، متاکائولن M و زئولیت Z می باشند؛ که در آن از نسبت ۲.۵ss/sh= ، نسبت قلیا به سرباره ۵ / ۰ ،هیدروکسید سدیم با غلظت ۶ مولار و
پوزولان با ۵ ،% ۱۰ ،% ۱۵ % و ۲۰ % وزن مواد پایه (سرباره) استفاده شد. آزمایش های صورت گرفته به دودسته بتن درحالت تازه و سخت شده شامل آزمایش های مقاومت فشاری، کششی و مدولالاستیسته تقسیم میگردد. نتایج آزمایشات تازه بر روی بتن ژئوپلیمری خودمتراکمنشان داد این بتن دارای خواص خودمتراکمی مشابه با بتن سیمانی است، همچنین حاکی از آن بود که دما و زمان ۲ عامل اصلی تاثیر گذار بر نتایج آزمایشاتخمیری بتن است. علاوه بر آن نتایج آزمایشات سخت شده نشان داد
بتن ژئوپلیمر SCGC دارای خواص مکانیکی بهتری نسبت به بتن سیمانی ( OPC )است. همچنین نشان داد افزودن
پوزولان به طرح اختلاط
بتن ژئوپلیمر علاوه برافزایش
مقاومت مکانیکی که به علت کاهش تخلخل موئینه در بتن در درصدهایپایین حاصل می شود، همچنین در درصدهای بالا به علت افزایش مقدار دانه های ریز سبب افزایش فاصله میان سنگدانه های درشت (شن) می شود که باعثتغییر ناچیز و یا حتی کاهش مقاومت نمونه ها می شود. همچنین نتایج تحقیقات نشان داد افزودن
پوزولان سیلیکافیوم S.F در درصدهای پایین و
پوزولان هایمتاکائولن M و زئولیت Z در درصدهای بالاتر سبب به دست آمدن بهترین نتایج مکانیکی میشود. علاوه بر آن نتایج تحقیقات حاکی از مقاومت فشاریبهتر نمونه های S.F و عملکرد نزدیک بهم نمونه های Z و M در تمامی نسبتهای افزودن
پوزولان است.