رابطه ملاک های همسرگزینی زوجین قبل از ازدواج با ثبات ازدواج و نگرش به عشق در دانشجویان رشته روانشناسی سال ۱۴۰۲

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ملاک های همسرگزینی زوجین قبل از ازدواج با ثبات ازدواج و نگرش به عشق در دانشجویان رشته روانشناسی سال ۱۴۰۲ انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل رشته روانشناسی دانشگاه آزاد ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۸۰۰ نفر بودند. از میان جامعه آماری با توجه به جدول کرجسی و مورگان ۲۶۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که بعد از توجیه پژوهش توسط محقق و تمایل پاسخ دهندگان جهت شرکت در روند مطالعه و بعد از هماهنگی های لازم، پرسشنامه های ملاک های همسرگزینی رفاهی و همکاران (۱۳۸۷)، ثبات در ازدواج گاتمن (۱۹۹۹) و مقیاس نگرش به عشق هندریک (۱۹۶۸) بین نمونه پژوهش توزیع و اجرا شد. پس از اجرای پرسشنامه ها در میان نمونه، پرسشنامه های تکمیل شده توسط محقق جمع آوری شد و داده ها در دو قسمت آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند در آمار توصیفی از ابزارهایی مانند: میانگین، واریانس، انحراف معیار و در آمار استنباطی جهت تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ استفاده شد. نتایج نشان داد بین ملاک های همسرگزینی زوجین قبل از ازدواج با ثبات ازدواج و نگرش به عشق در دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد ساری سال ۱۴۰۲ رابطه وجود دارد (۰۵/۰>P).

رابطه ملاک های همسرگزینی زوجین قبل از ازدواج با ثبات ازدواج و نگرش به عشق در دانشجویان رشته روانشناسی سال ۱۴۰۲ Keywords:

ملاک های همسرگزینی زوجین , ثبات ازدواج , نگرش به عشق