مدیریت استعدادهای درخشان در مجامع ورزشی از اهمیت بسیاری برخوردار است . در این مقاله ، الگوهای مختلف مدیریت استعدادهای درخشان در مجامع
ورزش بررسی شده است . این الگوها شامل رویکردهای مختلف مانند رویکرد توسعه محور، رویکرد حفظ و نگه داری ، رویکرد جذب و گسترش استعداد و رویکرد تنظیم کنترل شده است . همچنین ، عوامل موثر بر موفقیت در مدیریت استعدادهای درخشان نظیر تلاش، پشتکار، خلاقیت و هماهنگ سازی نقش آفرینان با چالش های اجتماعی و فضای کسب وکار نیز بحث شده است .جامعه آماری این تحقیق را خبرگان حوزه
ورزش و مدیران و کارشناسان ورزشی تعداد ۲۸۰ نفر تشکیل دادند که از روش نمونه گیری تصادفی - خوشه ای استفاده گردید و ۱۸۳ نمونه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مدیریت استعداد، پرسشنامه
استعدادیابی و پرسشنامه تعهد سازمانی استفاده گردید.نتایج نشان داد
مدیریت استعداد اثر مثبت و معناداری بر
استعدادیابی دارد؛ همچنین
مدیریت استعداد اثر مستقیم و غیرمستقیم مثبت و معناداری بر تعهد سازمانی را نشان داد . رشد و تعالی نیروی انسانی ، طراحی سامان ه نظارت و ارزیابی و تامین فضا، تجهیزات و فناوری به عنوان شرایطعلی در نظر گرفته شدند. مدیریت انگیزش استعدادها به عنوان شرایط مداخله گر و دو مقوله گسترش گفتمان
استعدادیابی و تنظیم روابط با نهادها و خانواده ها نیز به عنوان شرایط زمینه ای در مدل به کار گرفته شد. مدیریت استعدادها ی ورزشی عوامل اثرگذار را می توان در چهار لایه و سه مرحله کشف و شناسایی ، انتخاب و توسعه استعداد بررسی کرد. لایه ها شامل شاخص های
استعدادیابی ، مدیریت و ساختار، ذینفعان و محیط کلان می باشد. در مدیریت و ساختار چهار بعد الزاما ت، منابع ، فرصت ها و اهداف در سه مرحله شناسایی شدند .