بررسی تاثیر روش های مختلف ذخیره نزوالت آسمانی بر استقرار گونه شورگز (Tamarix aphylla) در شهرستان بندرماهشهر abstract
اجرای عملیات
ذخیره نزوالت آسمانی از مهمترین روش های اصلاح و احیاء پوشش گیاهی مراتع در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود. باتوجه به کمبود آب و خشکسالی های متعدد، در مناطق فقیر و عاری از پوشش گیاهی اجرای پروژه
ذخیره نزوالت آسمانی یکی از پروژه های حائز اهمیت در زمینه اصلاح مراتع است که باعث ذخیره نزوالت جوی و کنترل و مهار آب حاصل از نزوالت آسمانی، افزایش نفوذ آب به داخل خاک و حفظ رطوبت خاک و تامین رطوبت مورد نیاز گیاهان می شود. که شرایط برای تثبیت خاک، رشد گیاه و همچنین افزایش پوشش گیاهی فراهم می شود. بنابراین مطالعه حاضر به بررسی تاثیر عملیات
ذخیره نزوالت آسمانی از قبیل کنتورفارو، هاللی آبگیر و گوراب و پیتینگ بر پوشش گیاهی گونه
شورگز در شهرستان ماهشهر پرداخته است. بدین منظور سه منطقه احیایی (هور و سه راهی، ابوحنیور و هور و شرایع) دارای عملیات هاللی آبگیر، کنتورفارو و گوراب و پیتینگ و سایت شاهد انتخاب شد. نمونه برداری از هریک از مناطق به صورت همگن به روش تصادفی-سیستماتیک می باشد در هر منطقه پنج ترانسکت ۱۰۰ متری و هر ترانسکت ۱۰ پالت به فاصله ۱۰ متر قرار می گیرد و در مجموع در هر منطقه ۵۰ پالت چهار متر مربعی مستقر می شود. فاصله ترانسکت از همدیگر ۱۰۰ متر می باشد که اولین ترانسکت در این پژوهش به طور تصادفی و بقیه به موازات یکدیگر مستقر می شوند روش قرارگرفتن ترانسکت ها در طرح های هاللی آبگیر و گوراب به نسبت مساوی در جهت و عمود بر جهت باد غالب و در طرح کنتورفارو و پیتینگ عمود بر عملیات بود. در هر پالت میزان درصد پوشش گیاهی، تراکم محاسبه شد. برای اندازه گیری درصد پوشش گیاهی و تراکم به ترتیب از روش تخمین و روش شمارش استفاده شد. نرمال بودن داده های جمع آوری شده با آزمون کولموگروف-اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت و از روش آماری تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. با توجه به نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین فاکتورهای مورد بررسی در این مطالعه بیشترین درصد پوشش گیاهی مربوط به سایت گوراب، بیشترین درصد خاک لخت مربوط به سایت شاهد و پیتینگ، بیشترین درصد الشبرگ مربوط به عملیات کنتورفارو و بیشترین درصد تراکم پوشش گیاهی مربوط به سایت گوراب بوده است؛ بنابراین عملیات
ذخیره نزوالت آسمانی در این مطالعه باعث افزایش معنی دار درصد تاج پوشش و درصد تراکم و کاهش معنی دار درصد خاک لخت در منطقه شد. عملیات گوراب بیشترین و بهترین کارکرد را از نظر درصد پوشش گیاهی و تراکم در مناطق مورد مطالعه داشت.