بررسی تاثیر فضای فضاهای چند حسی بر ایجاد حس مکان

افزایش پیچیدگی زندگی شهری و تراکم فضاهای عمومی نیازمند ایجاد محیطهایی است که بتوانند حس مکان را در افراد تقویت کنند. با این حال، بسیاری از فضاهای مدرن به دلیل تمرکز بر طراحی بصری، فاقد عمق حسی و تجربه غنی هستند. در چنین شرایطی، بی توجهی به طراحی چندحسی به عنوان ابزاری برای برانگیختن ارتباط عاطفی با مکان، یکی از بحرانهای مهم در کاهش حس مکان محسوب می شود. این پژوهش به بررسی تاثیر فضاهای چندحسی بر ایجاد حس مکان می پردازد. هدف اصلی این تحقیق، تحلیل چگونگی استفاده از مولفه های حسی متنوع (بینایی، شنوایی، بویایی، السه و چشایی) در تقویت حس مکان و افزایش تجربه افراد در محیطهای شهری و معماری است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و با بهره گیری از منابع علمی معتبر و بررسی مطالعات موردی، به تحلیل نمونه های موفقی از فضاهای عمومی می پردازد که از اصول طراحی چندحسی بهره مند شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که تلفیق مولفه های چندگانه حسی در طراحی، ارتباط و بیوند عمیق تر و معنادارتر بین کاربر و مکان ایجاد می کند و به هویت بخشی و افزایش جذابیت در محیط کمک می کند. همچنین، ادغام عناصر حسی گوناگون می تواند به ارتقای تجربه فضایی و بهبود پایداری اجتماعی و ارتقاء کیفیت تجربه در محیطهای شهری کمک می کند. این پژوهش استفاده از طراحی چندحسی را به عنوان رویکردی موثر در تقویت حس مکان و بهبود تجربه های فضایی معرفی می کند.

بررسی تاثیر فضای فضاهای چند حسی بر ایجاد حس مکان Keywords:

فضاهای چند حسی , حس مکان , تاثیر فضا , حواس پنج گانه