امروزه افزایش جمعیت شهری و تشدید شهرنشینی باعث ایجاد دو طبقه مرفه و محروم در جامعه شهری شده است که در زیرمجموعه محیط شهری و همسایگی آن نمود پیدا می کند. رشد سریع شهری، توسعه کالبدی شهرها و توسعه نامنظم و بی رویه فضایی در دهه های اخیر همگی منجر به از هم گسیختگی سازمان فضایی شهرها شده است. این امر باعث ایجاد نوعی عدم تعادل در استفاده از خدمات شهری شده است. پژوهش حاضر به دنبال
تحلیل فضایی پراکنش و الگوی فضایی خدمات شهری (کاربری های آموزشی، ورزشی و فضای سبز) در شهر
ایلام با استفاده از مدل
خودهمبستگی فضایی موران در محیط
GIS است. جهت انجام تحلیل، مساحت های هر یک از کاربری های خدمات شهری به تفکیک و همچنین الیه های کاربری های وضع موجود در شهر
ایلام و سرانه هر کاربری در سطح ناحیه به عنوان ورودی مدل، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد در سطح اطمینان ۹۵ درصد هر سه کاربری در محدوده ۱.۹۶ + و ۱.۹۶- قرار دارند و از توزیع فضایی مناسبی برخوردار هستند. اما با وجود الگوی تصادفی بودن این کاربری ها عارضه های هر یک از این کاربری ها در پاره های از نقاط دارای تمرکز خوشه ای هستند. به علاوه اینکه فضای سبز نیز دارای کمبود سرانه می باشد. همچنین نتایج بدست آمده از تحلیل خوشه و ناخوشه کاربری ها در سطح ناحیه حاکی از کمبود فضای ورزشی در ناحیه یک از منطقه دو و ناحیه چهار می باشد. بنابراین در برنامه رشد آتی، توجه به تمرکززدایی در ارائه خدمات در سطح شهری حائز اهمیت است.