جهان به طور فزاینده ای نگران پایداری است، بنابراین جای تعجب نیست که محل کار پایدار در حال افزایش است. یک محل کار سازگار با محیط زیست نیازهای کارمندان و کارفرمایان را برآورده می کند، انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش، بهرهوری کارکنان را افزایش و هزینه ها را بهبود می بخشد. بهبود پایداری محیط کار از طرق مختلف امکان پذیر است، اما منابع انسانی نقش اصلی را ایفا می کند. توسعه سیاست ها و رویه هایی از جمله؛ بازیافت و بهره وری انرژی که شیوه های پایدار را ترویج می کنند از طریق منابع انسانی سبز امکان پذیر است. مدیریت منابع انسانی سبز، نتایج مثبت مالی، انسانی و اجتماعی را در کنار تاثیرات زیست محیطی به سازمان ارمغان می آورد. سازمان ها مزایای بسیاری از اتخاذ شیوه های منابع انسانی سبز به دست می آورند از جمله می توانند با کاهش ایجاد کربن در هزینه های خود صرفه جویی کنند. علاوه بر این، شیوه های منابع انسانی سبز می تواند روحیه و مشارکت کارکنان و همچنین کارایی و اثربخشی سازمانی را بهبود بخشد. مدیریت منابع انسانی سبز همچنین می تواند با ترویج شفافیت و تشویق مشارکت کارکنان در طرح های زیست محیطی به بهبود ارتباطات و همکاری در سازمان کمک نماید. مشارکت دادن کارکنان در طرح های سبز می تواند رضایت و انگیزه کارکنان را تقویت نماید و عملکرد شغلی را افزایش دهد. احساس مشارکت در چیزی بسیار بزرگ همچنین می تواند به سرعت خلاقیت و طرز فکر را بهبود بخشد. شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز می تواند به ساده سازی فرآیندها و رویه ها کمک نموده و در نتیجه کارایی و بهرهوری را افزایش دهد. مزیت مهم این شیوه ها به سازمان ها کمک می کند تا نیروی کار سبزی ایجاد کنند که ابتکارات زیست محیطی را درک کرده و برای آنها ارزش قائل هستند. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و مرور دیدگاه های صاحب نظران به روش مطالعات کتابخانه ای، مبانی نظری و ابعاد مدیریت منابع انسانی سبز را مورد مطالعه قرار داده و راهکارهای بهبود آن را ارائه نموده است.