مقایسه تاثیر تمرین استقامتی با و بدون تحریک الکتریکی عضلانی بر اکسیداسیون چربی در مردان دارای اضافه وزن کم تحرک

مقدمه و هدف: چاقی و اضافه وزن بزرگ ترین چالش بهداشت عمومی در قرن حاضر است. WB-EMS یک تکنولوژی در حال توسعه است که گروه های عضلانی مختلف را هم زمان فعال می کند. تمرین با WB-EMS می تواند انرژی مصرفی را افزایش دهد که باعث افزایش اکسیداسیون چربی می شود. هدف از مطالعه ی حاضر، مقایسه ی تاثیر تمرین استقامتی با و بدون تحریک الکتریکی عضلانی بر اکسیداسیون چربی در مردان دارای اضافه وزن کم تحرک است.مواد و روش ها: ۲۰ مرد جوان دارای اضافه وزن و کم تحرک (محدوده سنی۲۰ تا۳۰ سال و نمایه توده بدنی ۲۵ تا ۳۰ گیلوگرم بر متر مربع) به صورت هدفدار انتخاب شدند و روی چرخ کارسنج پروتکل پیش رونده ای را تا زمانی که نسبت تبادل تنفسی به یک رسید انجام دادند. مقادیر گلیسرول با استفاده از نمونه ی سرم جمع آوری شده قبل و بعد از آزمون و میزان اکسیداسیون چربی و حداکثر اکسیداسیون چربی به وسیله ی معادلات استوکیومتری از داده های دستگاه گازآنالایز به دست آمد. برای سنجش نرمال بودن از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، برای تغییرات درون گروهی و برون گروهی از آزمون تی زوجی و مستقل استفاده شد.نتایج: اکسیداسیون چربی و حداکثر اکسیداسیون چربی در گروه با تحریک الکتریکی عضلانی نسبت به گروه بدون تحریک الکتریکی افزایش معنی دار یافت (۰۱۱/۰P= و ۰۴۵/۰P=) ). مقادیر گلیسرول بین دو گروه با و بدون تحریک الکتریکی تفاوت معنی دار نداشت (۷۹۹/۰P=).نتیجه گیری: بین تمرین استقامتی با و بدون تحریک الکتریکی عضلانی بر اکسیداسیون چربی مردان دارای اضافه وزن تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین به نظر می رسد تحریک الکتریکی حین تمرین استقامتی می تواند اکسیداسیون چربی حین تمرین با چرخ کارسنج را افزایش دهد.

مقایسه تاثیر تمرین استقامتی با و بدون تحریک الکتریکی عضلانی بر اکسیداسیون چربی در مردان دارای اضافه وزن کم تحرک Keywords:

تمرین استقامتی , سوخت و ساز انرژی , اضافه وزن , تحریک الکتریکی