بررسی اثربخشی داکسی سایکلین در سیر و بهبود بالینی بیماران سرپایی مبتلا به کووید۱۹-

مقدمه و هدف: به دلیل ابهام و عدم توافق در منابع داخلی(از جمله پروتکل کشوری) و خارجی در کارایی داکسی سایکلین در بهبود علائم بالینی و پیشگیری از پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به کووید-۱۹، هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی داکسیسایکلین در سیر و بهبود بالینی بیماران سرپایی مبتلا به کووید-۱۹ می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی۸۲ بیمار مبتلا به کووید- ۱۹ (بر اساس علائم بالینی و یافته های پاراکلینیک ) مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ که نیازمند بستری نبودند، وارد مطالعه شدند.  بیماران گروه کنترل اقدامات مراقبتی و دارویی استاندارد بیماران کووید- ۱۹ را دریافت کردند. گروه مداخله علاوه بر این مراقبت ها، کپسول داکسیسایکلین با دوز ۱۰۰ میلی گرم دو بار در روز  به مدت-۱۰ روز دریافت کردند. میزان نیاز به بستری در بیمارستان، مرگ ومیر و بهبودی کامل و سیر علائم بالینی به مدت ۳۰ روز در هر دو گروه بیماران پیگیری و مقایسه شد. جهت مقایسه پیامد بیماری برحسب متغیرهای کیفی اسمی و رتبه ای از آزمون مجذور کای (آزمون دقیق فیشر) و مقایسه برحسب متغیرهای کمی از تی زوجی استفاده شد.نتایج: ۴۱ بیمار در گروه مداخله و ۳۷ بیمار در گروه کنترل  قرار گرفتند، که ازنظر میانگین سنی، جنسیت، علائم بالینی در زمان مراجعه تفاوت آماری معنی داری نداشتند. میزان بستری شدن در بیمارستان در گروه مداخله ۸ نفر(۵/۱۹%) و در گروه کنترل ۹نفر(۳/۲۴%) بود (۷۸۴/۰P=). یک ماه پس از درمان ۲۱ نفر (۷/۵۶%) از بیماران گروه کنترل و ۲۹ نفر (۷/۷۰%) از بیماران گروه مداخله بهبودی کامل داشتند. در هر دو گروه درصد اکسیژن اشباع شریانی با گذشت زمان افزایش پیدا کرد که این افزایش در گروه مداخله بیشتر بود که ازنظر آماری معنی دار بود (۰۰۱/۰ P=).نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه داکسی­سایکلین در بیماران سرپایی مبتلا به کووید-۱۹ باعث بهبود سریعتر و نیاز کمتر به بستری شد.

بررسی اثربخشی داکسی سایکلین در سیر و بهبود بالینی بیماران سرپایی مبتلا به کووید۱۹- Keywords:

کووید-۱۹ , داکسی سایکلین , پیامد