طراحی شهری از طریق عناصر طراحی و عوامل محیطی مختلف تاثیر مستقیمی بر
سلامت روان شهروندان می گذارد و با افزایش شهرنشینی، درک این رابطه برای ایجاد جوامع سالم تر ضروری است. سلامت اجتماعی در راستای پیشگیری از آسیب های اجتماعی یکی از ملاک های اساسی گذار از جوامع سنتی به مدرن می باشد. این پدیده به عنوان بخشی از فرهنگ سلامت همگانی هر جامعه ای در راستای امنیت اجتماعی، حمایت، رفاه، آسایش، عدالت اجتماعی و...دارای مضامین و معانی خاصی متناسب با فرهنگ آن جامعه است. مشارکت اجتماعی به عنوان یکی از مولفه های سرمایه اجتماعی امروزه در سطح جهان به عنوان یکی از عناصر مهم توسعه پایدار شناخته می شود. برای مثالی در این زمینه امروزه با وجود تلاش های فراوان در زمینه نهادینه کردن مشارکت اجتماعی در تمام سطوح مدیریتی، مانند تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا در سطح کشور و تشکیل شورایاران و سراهای محلی در سطح شهر تهران، نشان می دهد که وضعیت مشارکت اجتماعی در سطح شهر تهران در سطح پایین قرار دارد. و می توان گفت سلامت روانی یکی از مهم ترین ابعاد کیفیت زندگی انسان هاست و تحت تاثیر عوامل متعددی نظیر محیط، فرهنگ، و خدمات اجتماعی قرار دارد. در جوامع شهری، ارائه خدمات موثر از سوی شهرداریها می تواند تاثیر بسیاری بر سلامت روانی شهروندان داشته باشد. برنامه ریزی شهری نقش محوری در شکل دهی به محیط هایی دارد که از سلامت شهروندان حمایت می کنند. شهرها می توانند با اولویت دادن به فضاهای سبز، طراحی متفکرانه، زیرساخت های قابل دسترسی، کاهش آلودگی صوتی و چشم اندازهای درمانی، جوامع سالم تری را پرورش دهند. رشد روزافزون مناطق شهری، گنجاندن ملاحظات
سلامت روان در فرایندهای برنامه ریزی را به منظور ایجاد جوامع تاب آور از نظر جسمی و ذهنی بیش از پیش، ضروری کرده است.