تحلیل محتوایی بن مایه های عرفانی در دیوان اشعار وصال شیرازی

آمیختگی عرفان به ادبیات فارسی باعث غنای هر چه بیشتر زبان و ادبیات فارسی است . استفاده وافر و فراوان شاعران از این موضوعات و مفاهیم و بن مایه های عرفانی توانسته است راهگشای جویندگان این مسیر و باعث حفظ و نگهداری این سرمایه های گران بها شود. عرفان اسلامی بی گمان، نشان دهنده هویت فرهنگی ، اجتماعی ، ملی و دینی یک کشور است که به آثار شاعران زیبایی می بخشد و به عنوان یک میراث ادبی ارزشمند، آیندگان از آن بهره می برند، مقاله حاضر به بررسی بن مایه های عرفانی در دیوان اشعار وصال شیرازی اختصاص دارد. روش پژوهش در این مقاله به صورت توصیفی تحلیلی می باشد. هدف از این مقاله نشان دادن شیوه استفاده وصال شیرازی از بن مایه های عرفا می باشد. دستاورد پژوهش حاکی از آن است وصال شیرازی همانند برخی شاعران پیش از خود به کلمات بار معنایی تازه ای داده است ؛ مانند آتش عشق ، اکسیر عشق ، قمار عشق ، همت عشق ، حریم عشق ، غیرت عشق ، بحر عشق . وصال از شاعران سترگی است که در اشعار خود از بن مایه های میخانه ای به وفور استفاده می کند و به ترکیبات قابل توجهی دست می یابد که یکی از این بن مایه ها رند می باشد که با استفاده از آن به ترکیباتی مانند: رند دردآشام، رند شاهد باز، رند پاکباز، رند می آشام و رند خرابات دست می یابد،نیز مشخص شد که وصال شیرازی یکی از بزرگ ترین شاعرانی است که بن مایه های عرفانی را به وفور در شعر خود به کار برده است .

تحلیل محتوایی بن مایه های عرفانی در دیوان اشعار وصال شیرازی Keywords:

وصال شیرازی , دیوان اشعار , بن مایه های عرفانی , عرفان , شعر فارس