امروزه با پیشرفت فناوری و بکارگیری روش های نوین در امور مختلف علمی و به ویژه استفاده از رایانه ها و روش های In silico،
داکینگ مولکولی را به یکی از پرکاربردترین روش ها برای طراحی دارو، واکسن و ترکیبات جدید و یا بررسی برهم کنش های شیمیایی تبدیل کرده است.
داکینگ مولکولی یک روش پراستفاده در زمینه شناسایی
تعاملات مولکولی است که امکان تعیین ساختار یکپارچه مولکول ها را فراهم می کند. در این روش، دو مولکول
لیگاند و
گیرنده با توجه به ساختار و ویژگی های شیمیایی شان و تحت الگوریتم های مشخصی به یکدیگر متصل می شوند و تعاملات بین آن ها مورد بررسی قرار می گیرد. به طور کلی
داکینگ مولکولی از دو مرحله عمده تشکیل شده است که شامل: الگوهای نمونه برداری و توایع امتیازدهی می باشد که هر کدام شامل الگوها و توابع ریزتری نیز می باشند. از جمله فواید
داکینگ مولکولی می توان به امکان پیش بینی تعاملات مولکولی، طراحی داروهای جدید و بهبود دانش و فهم ما از فرآیندهای بیولوژیکی اشاره کرد. این روش به سرعت در حال پیشرفت و استفاده گسترده است و در تحقیقات زیست شیمیایی و داروسازی از اهمیت زیادی برخوردار است.