ارزیابی و بررسی راهکارهای بهبود محیط حرارتی با الهام از میکروکلیما معماری سنتی ایرانی

باتوجه به تغییرات اقلیمی و روند سریع شهرنشینی، تحلیل میکرو اقلیم شهری اهمیت بیشتری پیدا می کند. اثر جزیره گرمای شهری و امواج گرمای تابستانی می تواند به طور قابل توجهی بر ریز اقلیم شهری با پیامدهای منفی برای مرگ و میر انسان و تقاضای انرژی ساختمان تاثیر بگذارد. بشر در دوران بدوی نیز به دنبال راههایی برای دوری از گزند شرایط آب و هوایی بوده؛ لذا برای ساختن مسکن خود به دنبال طراحی هایی بوده که از شرایط اقلیمی منشا گرفته است. یک امر کلی که تقریبا ساختارهای سنتی ایران صدق می کند، همگونی آنها و حیاط مسکونی با عوامل اقلیمی است. باتوجه به اهمیت طراحی غیرفعال ساختمان ها برای کاهش مصرف انرژی های سرمایش و گرمایشی ساختمان ها در رویکردهای نوین جهانی، شناخت اهمیت و نحوه کارکرد الگوهای معماری بومی در جهت کاهش فشار ناشی از ساخت و سازهای نوین بر محیط طبیعی و تلاش در راستای احیای چنین الگوهایی در معماری کشور ما ضروری است. این پژوهش با هدف راهکارهای بهبود کیفیت زندگی با الهام از معماری سنتی با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی به مطالعه معماری سنتی اقلیم های ایران و ویژگی میکروکلیمایی معماری که سبب بهبود محیط حرارتی می شود پرداخته است که این راهکارها شامل تغییر در هندسه شهر، پوشش گیاهی، سطوح بازتابنده و بدنه های آبی است و مطالعات و تحقیقات بسیاری موثر بودن این اصول را در ایجاد آسایش محیطی تایید کرده اند. البته به کارگیری این اصول با چالش هایی از قبیل محدودیت فضایی، صرفه اقتصادی، تغییرات سبک زندگی و ورود فناوری های نوین در ساخت و ساز است که با ادغام میکروکلیمای سنتی در طراحی شهری مدرن می توان کیفیت زندگی مردم را بهبود بخشید و به کاهش مصرف انرژی و ارتقای آسایش حرارتی کمک کند. از این طریق می توان به یک طراحی پایدار و زیست محیطی دست یافت.

ارزیابی و بررسی راهکارهای بهبود محیط حرارتی با الهام از میکروکلیما معماری سنتی ایرانی Keywords:

میکروکلیما , معماری سنتی , محیط حرارتی , میکروکلیمایی , کیفیت زندگی