بررسی زمین لغزش ها و زلزله های کوچک با هدف بررسی الگوهای تنش بر روی گسل های البرز مرکزی

زمین لرزه های مهمی در طول سالهای متمادی در دنیا اتفاق افتاده اند یکی از آنها زمین لرزه قوچس در تاریخ ۸۵۶ میلادی در دامنه جنوبی البرز است که پیامد آن نابودی یکی از مراکز فرهنگی عصر خود بوده است. زمین لرزه به قوس موسوم به قوس است. زمین لرزه ها معمولا تکرار پذیر هستند لذا انتظار زمین لرزه مشابه در آینده ممکن و محتمل است. برای جلوگیری از تلفات و خسارات ناشی از زمین لرزه باید برنامه ریزی کرد. یکی از روشهای مقابله با زمین لرزه و کاهش ریسک آن، شناسایی و ارزیابی کانون (focal) و ساز و کار آن است. این پایان نامه درصدد شناسایی ساختار گسل های فعال در البرز است که فعالیت دوباره آنها نه تنها در دامنه جنوبی البرز بلکه نواحی شمالی البرز و حتی مازندران را به مخاطره می اندازد. برای نیل به این هدف، از روش تحلیل سینماتیکی (Kinematic analysis method) استفاده کرده است. در روش به دست آمده بر مبنای اندازه گیری خش های روی سطح گسل البرز است، رژیم زمین ساختی حاکم بر منطقه مورد مطالعه به دست آمد. نتایج نشان دهنده چرخش بلوکی یک محور و یک لولای چرخش دارد. به کمک مطالعات GPS محور چرخش البرز در یک سیستم چرخش بلوکی که دارای کوههای بد تشخیص شده است یکی از ویژگی های این لولا چرخش حرکتی است. چرخش بلوکی را در ارتفاعات طبقه بدست آورده است چون یکی از ویژگی های این لولا گرایش گسل های رادافتی و رژیم زمین ساختی در آن دستخوش تغییر می شود. مطالعات صحرایی نشانگر این است که گسل های رادافتی ارتفاعات طبقه رو به شمال شیب دارند و در ادامه به سمت غرب تغییر می کنند. همچنین رژیم زمین ساختی ناشی از فشایش (transpression) به تراکشی (transtensional) تغییر می کند. مطالعات نشان می دهد که گسل های البرز مرکزی و شرق در تریاس بیشترین ساختار مخاطره لرزه ای را در آینده به همراه دارند. این ساختار مرکزی البرز مشتمل از چند گسل کوهپیما، قیروزکوه و مشا* است.

بررسی زمین لغزش ها و زلزله های کوچک با هدف بررسی الگوهای تنش بر روی گسل های البرز مرکزی Keywords:

خش لغزها , خرد لرزه , الگوهای تنجش , گسل های البرز مرکزی