ارتباط بین سبک های فرزندپروری و پرخاشگری با میانجیگری محیط مدرسه در دانشآموزان پسر ابتدایی

این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سبکهای فرزندپروری و پرخاشگری با میانجیگری محیط مدرسه در دانشآموزان پسر انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی (نوع معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشآموزان مشغول به تحصیل در مقطع ابتدایی در مدارس دولتی شهر هشتگرد در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بود، که از بین آنها با نمونه گیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای تعداد نمونه ۲۵۰ نفر درنظر گرفته شد و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری کودکان (نلسون و همکاران، ۲۰۰۰)، پرسشنامه ادراک از سبک فرزندپروری (بامریند، ۱۹۷۳) و پرسشنامه محیط کلاس/مدرسه (جانسون و همکاران، ۲۰۰۷) پاسخ دادند. دادهها با آزمون ضریب همبستگی، مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزار SPSS و AMOS تحلیل شد. ضریب استاندارد و مستقیم ادراک محیط مدرسه بر پرخاشگری دانش آموزان پسر معنادار بود (۳۱۱/۰=β و ۰۱۱/۰>P). ضریب غیرمستقیم سبک فرزندپروری مقتدر (۶۱۲/۰-= β و ۰۰۸/۰>P) و سبک فرزندپروری مستبدانه (۵۵۵/۰=β و ۰۱۴/۰>P) بر پرخاشگری معنادار بود. ضریب تاثیر غیرمستقیم سبک فرزندپروری سهلانگار بر پرخاشگری معنادار نبود. براساس یافتههای این پژوهش، مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (۰۶۲/۰=RMSEA و ۰۵/۰>P-value) و ۵۶ درصد واریانس پرخاشگری دانش آموزان پسر ابتدایی به وسیله سبک فرزندپروری با نقش میانجی ادراک محیط مدرسه تبیین میشود. لذا می توان نتیجه گیری کرد که مدل پژوهش از برازندگی مطلوبی برخوردار است. بنابراین می توان با ایجاد جو مناسب در خانه و مدرسه، همچنین رفتار مناسب با فرزندان تا حدود زیادی از پرخاشگری کودکان جلوگیری کرد.

ارتباط بین سبک های فرزندپروری و پرخاشگری با میانجیگری محیط مدرسه در دانشآموزان پسر ابتدایی Keywords:

سبک فرزندپروری , ادراک محیط مدرسه , پرخاشگری , دانش آموز پسر.