آموزش یکی از مسائل بسیار مهم نظام های تعلیم و تربیت است . منظور از آموزش ، فرآیند دوسویه یاددهی و یادگیری اطلاعات ، مهارت ها و نگرش های مثبت درباره موضوعی است که متناسب با گروه سنی خاص و در شرایط زمانی معین به اجرا درآمده است . امروزه هدف ازتعلیم و تربیت تنها انتقال میراث فرهنگی تجارت بشری به نسل جدید نیست . بلکه رسالت نظام های آموزشی را ایجاد تغییرات مطلوب در نگرش ها شناخت ها ودر نهایت رفتار انسان ها دانسته اند . روشهای تدریس نیز به عنوان یکی از عوامل ، به کمک این رسالت آمده است . این مقاله به بررسی روشهای نوین تدریس پرداخته است ونمونه هایی از روشها و شیوه های استفاده وانعطاف فناوری و یادگیری و ارتباط باسایر علوم و کاربردها ی فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و استفاده موثر و ارزشیابی اثر بخش فناوری و نقش معلم و دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است . درپایان نشان داده شده است که هیچ یک از روش های تدریس فی نفسه خوب یا بد نیستند ،بلکه نحوه و شرایط استفاده از آنها باعث قوت یا ضعفشان شده است .