شرکت ها سهم قابل توجهی در جذب اشتغال و ارتقای رشد اقتصادی داشته اند. با این حال ، شرکت ها به دلیل عدم تعادل بین تقاضای سرمایه گذاری و عرضه سرمایه ، با محدودیت های مالی سنگینی مواجه هستند. مشکل تامین مالی شرکت ها یک مشکل جدی است که مدت هاست توسعه اقتصادی را با مشکل مواجه می کند.
سرمایه سازمانی دارایی نامشهود مهم شرکت ها است که هماهنگی بین سرمایه انسانی و سرمایه فیزیکی را تقویت می کند و شرکت را قادر می سازد تا از منابع مختلف اقتصادی به طور موثر استفاده کند. بنابراین این پژوهش بررسی می کند
سرمایه سازمانی بر
محدودیت مالی در بازار سرمایه ایران چگونه است . برای این منظور تاثیر
سرمایه سازمانی بر
محدودیت مالی به شکل مستقیم و غیرمستقیم از طریق کانال های
عدم تقارن اطلاعاتی و کارآیی عملیاتی بررسی می شود. از داده های شرکت های بورس اوراق بهادار تهران از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰، که به صورت پنل دیتا تهیه شده اند؛ و از رگرسیون مربعات معمولی با اثرات سال و صنعت برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است . یافته های پژوهش حاکی از آن است که
سرمایه سازمانی تاثیر منفی و معناداری بر محدودیت های مالی دارد.
سرمایه سازمانی تاثیر معناداری بر
عدم تقارن اطلاعاتی ندارد، و از این طریق نتوانست محدودیت های مالی را کاهش دهد. همچنین
سرمایه سازمانی تاثیر مثبت و معناداری بر کارآیی عملیاتی دارد، و از این طریق محدودیت های مالی را کاهش می دهد. بنابراین شرکت کنترل قوی تری بر سرمایه گذاری داخلی نسبت به سایر اقدامات کاهش محدودیت های مالی دارد، و حفظ
سرمایه سازمانی بیانگر آن است که مدیریت و نگهداری
سرمایه سازمانی می تواند به افزایش نرخ تبدیل هزینه ها، افزایش سال های کاری و بهبود ارزش سرمایه گذاری
سرمایه سازمانی کمک کند.