بررسی و ارزیابی استانداردهای گزارشگری پایداری برای ارتقای حسابدهی شرکت

در چند دهه گذشته ، گسترش فعالیت های اقتصادی تاثیر زیادی بر جامعه و محیط زیست داشته و بنابراین توجه به آثار آن ضروری است . امروزه تمرکز فزاینده ای بر توسعه پایدار می شود که مستلزم استقرار سیستم حسابداری مناسب برای گزارشگری اطلاعات آن است . گزارشگری مالی سنتی به دلیل محدودیت های آن برای گزارشگری اطلاعات مرتبط با پایداری ، چندان مفید نیستند. در گزارشگری پایداری ، اطلاعات مربوط به عوامل اجتماعی و محیطی منظور می شوند. نظریه های نمایندگی ، نهادی ، مشروعیت ، ذینفعان و اثباتی توضیح می دهند که چرا سازمان ها ممکن است اطلاعات عملکرد اجتماعی و محیطی خود را در دسترس عموم قرار دهند. لازم است موانع پاسخگویی سازمانی برداشته شوند تا اطلاعات مربوط بیشتری برای استفاده کنندگان فراهم شود مانند توانمندسازی آن ها برای تصمیم گیری و ارزیابی عملکرد پایدار سازمان و تخصیص بهینه منابع یا سرمایه . تجارب خوبی در این زمینه در حال تکامل هستند. اکنون تا حد تدوین استانداردهای مربوطه پیش رفته که شناسایی چالش های آن به منظور پیاده سازی کارا و موثر، مهم است . مهم ترین چالش این است که اندازه گیری پولی آثار مرتبط با پایداری به طور قابل اتکا مشکل است که در این صورت می توانند به شکل کیفی افشا شوند. درضمن اجرای استانداری افشای پایداری ، علاوه بر افزایش قابلیت مقایسه ، پیامدهایی دارد که باید مورد توجه قرار گیرند.

بررسی و ارزیابی استانداردهای گزارشگری پایداری برای ارتقای حسابدهی شرکت Keywords:

گزارشگری پایداری , حسابداری (مسئولیت ) اجتماعی , افشاهای زیست محیطی , حسابدهی (پاسخگویی ).