واکاوی اثرات مولفه های سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی محلات ناکارامد شهری

توسعه یکپارچه محله های شهری مهمترین راهبرد در تامین عدالت اجتماعی در شهرها می باشد. در این میان، برخی از بخش های شهری که در گذر زمان دستخوش فرسودگی و ناکارامدی می باشند، از اهمیت بالایی برخوردار هستند. این مهم از رهگذر توانمندسازی محله در پرتو سرمایه های اجتماعی محقق می گردد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف واکاوی اثرات مولفه های سرمایه اجتماعی برتوانمندسازی محلات ناکارامدشهری صورت پذیرفته است. این تحقیق به لحاظ روش در مجموعه تحقیقات توصیفی-تحلیلی قرار می گیرد که در آن محقق علاوه برتصویرسازی آنچه هست به تشریح و تبیین دلایل چگونه بودن و چرایی وضعیت مسئله و ابعاد آن می پردازد. محقق برای تبیین و توجیه دلایل، نیاز به تکیه گاه استدلالی محکمی دارد. این تکیه گاه از طریق جستجو در ادبیات و مباحث نظری تحقیق و تدوین گزاره ها و قضایای کلی موجود درباره آن فراهم می شود که برای این منظور، نگارنده با بهره گیری از روش های اسنادی این مهم را پوشش داده است. و در تلاش است تا با روش اسنادی به تحلیل اثرات مولفه های سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی محلات ناکارامد شهری بپردازد و بر این اساس، با روش کیفی به تحلیل داده پراخته است. بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش نشان می دهد که مولفه های اعتماد اجتماعی، آگاهی اجتماعی، انسجام و همبستگی اجتماعی، مشارکت اجتماعی و شبکه اجتماعی به واسطه اهمیت وافر، نقش تعیین کننده تری را در بهینه سازی الگوی زیستی در محله های ناکارامد شهری داشته و با تقویت ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی می توان از آنها برای بهبود وضعیت این بافت ها بهره گرفت.

واکاوی اثرات مولفه های سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی محلات ناکارامد شهری Keywords:

بافت فرسوده شهری , سرمایه اجتماعی , توانمندسازی , محلات ناکارامدشهری