مدیریت بحران در مناطق شهری: برنامه ریزی، زیرساخت ها و هماهنگی بین سازمانی abstract
مدیریت بحران در مناطق شهری یکی از چالش های اساسی در دوران معاصر است که باتوجه به رشد سریع جمعیت شهری، تغییرات اقلیمی، و تهدیدات مختلف، اهمیت ویژه ای یافته است. برنامه ریزی مناسب، توسعهزیرساخت های مقاوم، و هماهنگی بین سازمان های مختلف نقش حیاتی در کاهش اثرات بحران ها و تسریع روند بازسازی دارند. این مقاله به تحلیل عوامل موثر در
مدیریت بحران در مناطق شهری می پردازد و بابررسی نمونه های موفق از شهرهای مختلف جهان، به چالش ها و راهکارهای عملی در این حوزه اشاره می کند. در این راستا، برنامه ریزی پیشگیرانه، ایجاد زیرساخت های مقاوم، و ایجاد شبکه های موثر هماهنگی بین سازمان های دولتی، خصوصی و مردم، به عنوان ارکان اصلی موفقیت در
مدیریت بحران های شهری معرفی می شود. نتایج نشان داد که شهرها به عنوان نقاط کانونی فعالیت های انسانی و اقتصادی، به ویژه در شرایطبحرانی با آسیب پذیری بیشتری مواجه هستند. با این حال، می توان با اجرای برنامه ریزی های مناسب و توجه به مسائل مختلف، از جمله شناسایی دقیق تهدیدات، آمادگی برای بحران، و مقاوم سازی زیرساخت ها، میزان خسارات را کاهش داد و سرعت واکنش به بحران ها را افزایش داد.