رشد جمعیت، تنش های آبی و خشکسالی، جهان را برای بحران آب آماده ساخته است و بدین ترتیب جهان پیرامون ما با کمبود
منابع آب و چالش های ناشی از آن مواجهه شده است. کشور ما ایران نیز از این معضل مستثنی نیست. بخش کشاورزی به سبب تولید محصولات به میزان آب زیادی نیاز دارد. در این بخش که تامین کننده امنیت غذایی کشور و یکی از مهمترین بخش اقتصادی کشور می باشد به میزان زیادی اتلاف آب انجام می پذیرد. این مطالعه با هدف معرفی دشت ماهیدشت به عنوان دشت ممنوعه در استان کرمانشاه و مدیریت
منابع آب و ارتقای بهره وری آب از طریق کاهش مصرف آب آبیاری با مشارکت نیروهای دولتی و مردمی انجام پذیرفته است. مشارکت کنندگان کارشناسان پهنه ماهیدشت و کشاورزان پیشرو گندمکار بودند، به منظور حصول یافته ها از مطالعه میدانی، آمار و طالعات، مشاهده و مصاحبه ساختار یافته بهره گرفته شده است. مدیریت
منابع آب در دو مرحله انجام پذیرفت مرحلخ اول شامل اعمال مدیریت های فنی، مدیریتی و زراعی با مشارکت نیروهای دولتی و کشاورزان بود و مرحله دوم با مشارکت بهره بردارانی انجام شده است که هر ساله اقدام به کشت گندم آبی با روش آبیاری غرقابی می نمایند. نتایج حاصل از یافته ها روند رو به رشد مدیریت
منابع آب در ماهیدشت با توجه به کاهش کشت های آب بردر این دشت را نشان داد. مرحله بعد اعمال آبیاری بود. نتایج نشان داد با توجه به اینکه کشت غالب دشت، گندم آبی است و کشاورزان به منظور استفاده از بارش های جوی اقدام به این کشت نموده اند، اعمال
کم آبیاری را مشروط به شرایط بارندگی می دانستند و در صورت بروز خشکسالی اجرای
کم آبیاری را در مراحل اولیه رشد مانند پنجه زنی انجام می هند.