یادگیری بدون
تمرکز و توجه کافی امکان پذیر نیست و جلب توجه دانش آموزان یکی از مهم ترین وظایف معلمان است. برخی دانش آموزان با وجود توانایی های هوشی مناسب، به دلیل دامنه توجه محدود، در
یادگیری و پیشرفت تحصیلی دچار مشکل می شوند. این پژوهش که به روش اقدام پژوهی انجام شده، به بررسی علل و راهکارهای بهبود
کم توجهی مائده، دانش آموز پایه اول ابتدایی، پرداخته است. یافته ها نشان داد که راهکارهایی مانند افزایش توجه به دانش آموز، ارائه بازخوردهای سریع، تنوع در تکالیف و روش های تدریس، سپردن مسئولیت، تشویق مستمر و ایجاد تعاملات اجتماعی، تاثیر قابل توجهی بر بهبود
تمرکز و عملکرد تحصیلی مائده داشته است. این مطالعه تاکید دارد که تغییرات در محیط آموزشی و همکاری والدین و معلمان می تواند نقش موثری در کاهش مشکلات
کم توجهی داشته باشد.