آموزش
مهارت های زندگی به دانش آموزان با
اختلالات رفتاری و ذهنی یک فرآیند مهم است که به تقویت توانمندی های فردی و اجتماعی آن ها کمک می کند. این مهارت ها شامل مدیریت احساسات، کنترل رفتار، حل مسئله، تصمیم گیری، ارتباط موثر، و مسئولیت پذیری می باشد. با توجه به نیازهای خاص این دانش آموزان، آموزش باید به طور ویژه ای طراحی شود تا متناسب با سطح شناختی و توانایی های آن ها باشد. استفاده از روش های تدریس مبتنی بر بازی، تصویرسازی، و فعالیت های عملی به تقویت این مهارت ها کمک می کند. همچنین، فراهم کردن محیطی امن و حمایتی برای این دانش آموزان از اهمیت زیادی برخوردار است. معلمان باید با صبر و شکیبایی، از رویکردهای مثبت و تشویق کننده استفاده کنند تا انگیزه و اعتماد به نفس دانش آموزان را تقویت کنند. این آموزش ها نه تنها به بهبود رفتارهای فردی کمک می کند بلکه باعث تعامل بهتر آن ها با دیگران و همچنین ارتقای کیفیت زندگی شان می شود. در نتیجه، آموزش
مهارت های زندگی به این گروه از دانش آموزان به ایجاد شرایطی برای استقلال بیشتر و کاهش وابستگی آن ها به حمایت های خارجی می انجامد.