بررسی فراوانی ژن های کد کننده انتروتوکسین و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده در گوشت و احشاء خوراکی جوجه های گوشتی عرضه شده در شهرکرد

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس باکتری گرم مثبت است که تقریبا در یک سوم جمعیت عمومی وجود دارد و سبب مسمومیت غذایی استافیلوکوک (SFP) مرتبط با فعالیت استفراغ، سندرم شوک سمی، ذات الریه و سپسیس می شود. استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) مسئول چندین عفونت خطرناک و مسمومیت غذایی استافیلوکوک (SFP) است. ظهور استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین مرتبط با دام و طیور تولید کننده مواد غذایی مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است و ابهاماتی را در مورد وجود MRSA در مواد غذایی با منشاء حیوانی و منابع بالقوه انتقال به انسان از طریق زنجیره غذایی ایجاد می کند. در همین راستا هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع و خصوصیات انتروتوکسیژنیک استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در گوشت و احشاء خوراکی جوجه های گوشتی عرضه شده در شهرکرد به روش Multiplex PCR بود.مواد و روش ها: تعداد۱۵۰ نمونه از از گوشت و احشاء خوراکی جوجه به عنوان حجم نمونه انتخاب شد که شامل ۷۵ نمونه گوشت (سینه و ران) و ۷۵ نمونه احشاء خوراکی ( کبد، سنگدان و قلب) بودند. نمونه ها در سه ماه جمع آوری و با رعایت اصول بهداشتی در شرایط سترون جهت عدم آلودگی مجدد در مجاورت فلاسک یخ، به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد انتقال داده شدند. برای جداسازی استافیلوکوکوس اورئوس از محیط برد پارکر آگار (Baird Parker Agar) به روش کشت سطحی، جهت تشخیص متی سیلین مثبت استافیلوکوکوس اورئوس (MRSA) از سنجش نمونه های مثبت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک های سفوکسیتین و اگزاسیلین در محیط کشت مولر هینتون آگار (Mueller-Hinton agar)، جهت تشخیص ژن های (sea، seb، sec و sed) از روش Multiplex PCR و جهت ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی ژن ها از روش Diffusion-Disk استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد از مجموع ۱۷۰ نمونه گوشت و احشاء نمونه گیری شده در شهرستان شهرکرد ۹۳ نمونه (۷۰/۵۴ درصد) به استافیلوکوکوس اورئوس آلودگی داشتند که ۴۳ نمونه از گوشت و ۵۰ نمونه از احشاء به استافیلوکوکوس اورئوس آلودگی داشتند. همچنین نتایج نشان داد که از ۹۳ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس، ۳۵ نمونه (۵۸/۲۰ درصد) به متی سلین مقاوم بودند. جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین نشان داد که بیشترین و کمترین فراوانی ژن حامل مربوط به sea (۲۸/۵۴ درصد)، seb (۸۵/۲۲ درصد)، sec (۴۲/۱۱ درصد) و sed (۷۴/۵ درصد) بود. همچنین بیشترین مقاومت علیه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین مربوط به پنی سیلین (۲/۹۴ درصد) و اریترومایسین (۷/۸۵ درصد) و کمترین مقاومت مربوط به امی پنم (۸۵/۲ درصد) بود.نتیجه گیری: با توجه به حساسیت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به دماهای پخت، توصیه می شود مواد غذایی را حرارت داده تا ریسک مسمومیت زائی از بین رفته یا به حداقل برسد و در صورت مسمومیت استفاده از آنتی بیوتیک ها کاهش یابد.

بررسی فراوانی ژن های کد کننده انتروتوکسین و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده در گوشت و احشاء خوراکی جوجه های گوشتی عرضه شده در شهرکرد Keywords:

استافیلوکوکوس اورئوس , مقاومت به متی سیلین , گوشت مرغ , ایمنی غذایی