تحلیل رابطه فضایی شهر هوشمند و زیست‎پذیری شهرها (موردمطالعه: محلات اصفهان)

امروزه باتوجه به افزایش انفجاری جمعیت شهرها در سراسر دنیا، برنامه ریزان شهری به دنبال ارائه راهکارهایی جدید برای غلبه بر این مشکلات هستند. یکی از راهکارها برای فایق آمدن بر این مشکلات در خصوص برنامه‎ریزی شهری، مبحث شهر هوشمند است که در سال‎های اخیر موردتوجه قرار گرفته است. در قرن اخیر پیشرفت های سریع در فناوری اطلاعات و ارتباطات یعنی شهرهای هوشمند، کیفیت زندگی در ابعاد محیطی و اجتماعی - اقتصادی یعنی زیست پذیری شهرها را در سطح جهانی کاهش داده است. بنابراین، هدف تحقیق حاضر تحلیل رابطه فضایی شاخص‎های شهر هوشمند و زیست‎پذیری شهرها در محلات شهر اصفهان است. داده‎ها و اطلاعات موردنیاز به دو روش کتابخانه‎ای و پیمایشی جمع آوری گردید و بعد از تحلیل در نرم افزار EXCEL وارد نرم افزار GIS شد و با استفاده از رگرسیون چندمتغیره در قالب مدل GWR مورد تحلیل فضایی قرار گرفت. نمونه آماری تحقیق ۳۳۷ نفر از شهروندان شهر اصفهان بوده‎اند. نتایج تحقیق نشان داد؛ وضعیت شاخص‎های شهر هوشمند در شرایط نامطلوبی قرار داشته و محلات حاشیه‎ای شهر در وضعیت ضعیف‎تری قرار دارند. همچنین شاخص های زیست‎پذیری در شهر اصفهان از وضعیت مطلوبی برخوردار نیستند؛ به طوری که اکثر محلات دارای میانگین امتیازی پایین تر از ۳ هستند. همچنین نتایج تحلیل فضایی مدل GWR نشان داد که بر اساس آماره R۲ رابطه متغیر مستقل (هوشمندسازی شهر) با متغیر وابسته (زیست پذیری شهری) در ۲ شاخص اقتصادی، اجتماعی به ترتیب ۷۶% و ۶۷% است و شاخص‎های هوشمند‎سازی می‎توانند تاثیرگذاری بالایی بر زیست‎پذیری محلات شهر اصفهان مخصوصا در مناطق شرقی، جنوبی و جنوب غربی شهر داشته باشند. همچنین آماره R۲ نشان داد که تاثیرگذاری شاخص‎های شهر هوشمند بر ابعاد کالبدی و زیست محیطی متغیر زیست پذیری محلات شهر اصفهان در وضعیت تقریبا متوسط ۵۰% قرار دارد.

تحلیل رابطه فضایی شهر هوشمند و زیست‎پذیری شهرها (موردمطالعه: محلات اصفهان) Keywords:

شهر هوشمند , زیست پذیری شهری , تحلیل فضایی , شهر اصفهان