اولویت بندی حفاظتی لکه های داغ تنوع زیستی استان یزد

حفاظت از تنوع زیستی و مدیریت پایدار زیستگاه ها از مهم ترین چالش های زیست محیطی در مناطق خشک و نیمه خشک به شمار می روند. این پژوهش باهدف شناسایی و اولویت بندی لکه های داغ تنوع زیستی استان یزد، زیستگاه چهارگونه باارزش حفاظتی شامل کل و بز (Capra aegagrus)، قوچ و میش (Ovis orientalis)، جبیر (Gazella bennettii) و پلنگ (Panthera pardus) را با استفاده از مدل کیفیت زیستگاه اینوست (InVEST) ارزیابی کرد. به کمک تحلیل های آماری فضایی مانند گتیس-ارد جی و موران محلی، لکه های داغ زیستگاهی شناسایی و با نمودار مشخصه عملکرد ارزیابی شدند. همچنین، برای تحلیل پایداری لکه های زیستگاهی از سنجه های سیمای سرزمین و تحلیل مولفه های اصلی (PCA) استفاده شد. نتایج نشان داد که زیستگاه های مطلوب گونه ها در مناطق دور از نواحی مسکونی و کشاورزی متمرکز بوده و مساحت لکه های با اهمیت حفاظتی بالا برای گونه ها به ترتیب شامل ۱۸/۱۱۱۸۲ کیلومترمربع برای کل و بز، ۲۹/۸۹۲۹ کیلومترمربع برای جبیر، ۱۲/۱۲۷۰۸ کیلومترمربع برای قوچ و میش و ۶۸/۶۵۹۵ کیلومترمربع برای پلنگ است. شاخص های سیمای سرزمین از جمله پیوستگی، فشردگی و چین خوردگی تاثیر قابل توجهی بر ارزش حفاظتی لکه ها داشتند. همچنین تحلیل مولفه های اصلی نشان داد که سه مولفه اول، ۹۴ درصد واریانس داده ها را تبیین می کنند. یافته ها بر اهمیت کاهش فشارهای انسانی و حفاظت از لکه های زیستگاهی با ویژگی های مطلوب بوم شناختی تاکید دارند.

اولویت بندی حفاظتی لکه های داغ تنوع زیستی استان یزد Keywords:

مدیریت پایدار تنوع زیستی , لکه های زیستگاهی , مدل InVEST , تحلیل سیمای سرزمین