رابطه خوش بینی تحصیلی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان: نقش واسطه ای نشخوار فکری

مقدمه: سازگاری تحصیلی مورد توجه پژوهشگران تعلیم و تربیت بوده است و تلاش های زیادی در راستای تعیین عوامل موثر بر آن از سوی پژوهشگران به عمل آمده است، ازاین رو مطالعه حاضر با هدف نقش واسطه ای نشخوار فکری در رابطه خوش بینی تحصیلی با سازگاری تحصیلی دانش ­آموزان انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی_همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که ۱۲۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های خوش بینی تحصیلی Tschannen-Moran و همکاران (۲۰۱۳)، نشخوار فکری Nolen-Hoeksema و Morrow (۱۹۹۱) و سازگاری تحصیلی Clark و Clark (۱۹۸۲) بودند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ (آزمون همبستگی پیرسون) و نرم ­افزار SmartPLS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر خوش بینی تحصیلی بر نشخوار فکری منفی (۰/۶۴۵-β=)، اثر خوش بینی تحصیلی بر سازگاری تحصیلی مثبت (۰/۲۶۳β=) و اثر نشخوار فکری بر سازگاری تحصیلی منفی (۰/۳۷۸-β=) و معنا دار بود (۰/۰۱>P). همچنین ضریب مسیر رابطه غیرمستقیم بین خوش بینی تحصیلی با سازگاری تحصیلی از طریق متغیر میانجی نشخوار فکری معنادار بود (۰/۰۱>P). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان بیان کرد که با افزایش خوش بینی تحصیلی و کاهش نشخوار فکری، سازگاری تحصیلی دانش­ آموزان بهبود می یابد، لذا برای افزایش سازگاری تحصیلی در دانش ­آموزان، باید به نقش خوش بینی تحصیلی و نشخوار فکری در دانش­ آموزان توجه شود.

رابطه خوش بینی تحصیلی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان: نقش واسطه ای نشخوار فکری Keywords:

Academic optimism , Academic adjustment , Rumination , Students , خوش بینی تحصیلی , سازگاری تحصیلی , نشخوار فکری , دانش آموزان