مطالعه پدیدارشناختی مهاجرت بین المللی دختران تحصیل کرده ایرانی (مورد مطالعه دختران مراجعه کننده به اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان اصفهان)

مهاجرت بین المللی افراد پدیده ای کهن است. امروزه الگو، روند و میزان این نوع مهاجرت تغییر یافته است، تا جائی که زنان تحصیل کرده جویای کار بیشتر از کشورهای توسعه نیافته به کشورهای توسعه یافته تر مهاجرت می کنند. الگویی که با نام زنانه شدن مهاجرت شناخته می شود؛ ویژگی های خاص خود را دارد و کمتر درباره آن مطالعه و تحقیق شده است. متناسب با اهمیت موضوع و کمبود مطالعات کیفی مربوط، هدف این مقاله تحلیل پدیدارشناسانه دلایل و زمینه های مرتبط با مهاجرت دختران تحصیل کرده ایرانی با کمک رویکرد پدیدارشناسی تفسیری اسمیت بوده است. شیوه نمونه گیری هدفمند و غیرتصادفی بوده است و از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته برای گردآوری داده ها استفاده شد. تحلیل داده ها براساس مراحل و شاخص های پیشنهادی اسمیت صورت گرفت. تحلیل داده ها نشان داد نوعی «ناهم زمانی خواست با اقدام به مهاجرت» ویژگی تجربه مشترک میل به مهاجرت مشارکت کنندگان بوده است و اینکه واحدهای جامع تجربه این دختران از مهاجرت را می توان ذیل شبکه درهم تنیده مجموعه مضامین توصیف و تفسیر کرد؛ ازجمله: ۱- فرار از تنگناهای چندگانه و تحقق آرزوها در آرمان شهر غرب؛ ۲- خودشکوفایی در پرتوی قدرشناسی و کسب سرمایه اجتماعی؛ ۳- احساس تبعیض و محرومیت چندگانه؛ ۴- تحقق حداقل های اقتصادی برآورده نشده؛ ۵- رهایی از احساس ناامنی چندجانبه و ۶- مشوق های بی قیدوشرط شبکه ارتباطی.

مطالعه پدیدارشناختی مهاجرت بین المللی دختران تحصیل کرده ایرانی (مورد مطالعه دختران مراجعه کننده به اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان اصفهان) Keywords:

پدیدارشناسی تفسیری , زنان تحصیل کرده , مهاجرت بین المللی , میل به مهاجرت