ارزیابی مقاومت شیرپنیر Galium aparine به علف کش های رایج در مزارع گندم غرب و جنوب غرب ایران

بروز مقاومت به علف کش ها در علف های هرز یکی از عوامل تهدید کننده امنیت غذایی بوده و در حال حاضر یکی از بزرگترین تهدیدها برای تولید غلات در ایران و بسیاری از مناطق جهان است. به این منظور، آزمایشی در سال ۱۴۰۱ در دانشگاه کردستان جهت پی جویی مقاومت این علف ­هرز به علف کش های رایج روی ۳۸ توده شیرپنیر مشکوک به مقاومت مزارع گندم آبی غرب کشور شامل کامیاران، دهگلان، سقز، سنندج، ایلام و کرمانشاه انجام شد. پس از شکست خواب بذور، واکنش بذور به علف کش های توفوردی و تری بنورون متیل، در دز توصیه شده بررسی گردید. سپس در دو آزمایش الف) دز-پاسخ تحت تاثیر هشت دز از علف کش های توفوردی و تری بنورون متیل و ب) مقاومت عرضی با استفاده از هشت علف کش ثبت شده مزارع گندم بررسی گردید. نتایج نشان داد که هیچ کدام از توده­ ها، به تری بنورون متیل مقاوم نبودند. چهار توده شیرپنیر مزارع شهرستان های مختلف به علف کش توفوردی، مقاوم بودند. نتایج حاصل از بررسی تاثیر سایر علف کش های مورد کاربرد در گندم روی توده های مقاوم به توفوردی نشان داد که همه آن ها به طور قابل توجهی به دو علف کش مزوسولفورون+ یدوسولفورون و مت سولفورون + سولفوسولفورون حساس تر هستند که نشان دهنده وجود مقاومت عرضی منفی در این توده ها می باشد. از دلایل وجود مقاومت عرضی منفی در توده های مقاوم به توفوردی، شایستگی به مراتب کمتر این توده ها، نسبت به توده های حساس است و از این ویژگی خاص می توان در مبارزه با علف های هرز مقاوم به توفوردی و استفاده از دو علف کش مزوسولفورون + یدوسولفورون و مت سولفورون + سولفوسولفورون به صورت استفاده تناوبی نام برد.

ارزیابی مقاومت شیرپنیر Galium aparine به علف کش های رایج در مزارع گندم غرب و جنوب غرب ایران Keywords:

تری بنورون متیل , توفوردی , مقاومت عرضی , مقاومت عرضی منفی , بی تی راخ