کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در واحدهای پرورش گاو شیری از طریق مدیریت جیره با تاکید بر رویکرد ارزیابی چرخه حیات
Publish place: Research on Animal Production، Vol: 15، Issue: 4
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 22
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_RAP-15-4_012
Index date: 18 March 2025
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در واحدهای پرورش گاو شیری از طریق مدیریت جیره با تاکید بر رویکرد ارزیابی چرخه حیات abstract
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: گرمایش زمین و نقش گازهای گلخانه ای در ایجاد آن، یکی از موضوعات مهم مورد بررسی در بسیاری از مطالعات داخلی و خارجی می باشد. از جمله عوامل ایجاد کننده این گازها، فعالیت های دامپروری است. لذا به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بایستی اقدامات لازم در واحدهای دامی صورت گیرد. در این راستا، در مطالعه حاضر به تعیین جیره بهینه گاوهای شیری با تاکید بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در قالب ارزیابی چرخه حیات پرداخته شده است. برای این امر ابتدا جیره بهینه با هدف اقتصادی کاهش هزینه ها تعیین شد و سپس جیره با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سناریوهای مختلف افزایش هزینه (۵ تا ۲۵ درصد) نسبت به حالت بهینه اقتصادی تعیین شد. در این پژوهش، به منظور تعیین جیره بهینه، گاوهای شیری نژاد هلشتاین با وزن ۶۰۰ کیلوگرم و تولید متوسط ۳۰ کیلوگرم شیر در روز در یکی از واحدهای بزرگ پرورش گاوهای شیری در استان مازندران در نظر گرفته شد. در مطالعه حاضر، پس از محاسبه میزان انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از جیره دام در قالب چرخه حیات، به بررسی اثر عدم سوزاندن بقایای گیاهی و نیز بررسی اثر کاهش مصرف کودهای شیمیایی بر میزان انتشار گازهای گلخانه ای در واحدهای پرورش گاوهای شیری پرداخته شد.
مواد و روش ها: داده های مورد نیاز از واحد پرورش گاوهای شیری نمونه، جهاد کشاورزی استان مازندران، سایت فائو، کتاب NRC و برخی منابع اطلاعاتی دیگر جمع آوری شد. مدل مورد استفاده مشتمل بر مدل حداقل سازی جیره و مدل حداقل سازی انتشار گازهای گلخانه ای در قالب ارزیابی چرخه حیات بوده است. برای محاسبه نتایج، نرم افزار GAMS مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاکی از آن است که به منظور کمینه سازی هزینه تامین جیره، تفاله چغندرقند با مقدار ۱۵/۸۳ کیلوگرم در روز، جایگزین موادی مانند سیلاژ ذرت می شود و بعد از آن سبوس گندم، کاه گندم و جو به ترتیب با مقادیر ۷/۹۱، ۷/۹۱ و ۷/۷۲ کیلوگرم در روز، بیشترین سهم را از آن خود می کنند. در مقابل لازم است مصرف ذرت، پودر ماهی و کنجاله سویا در جیره محدود شوند. میزان انتشار گازهای گلخانه ای در این حالت حدود ۴۱/۱۹ کیلوگرم معادل CO۲ می باشد. همچنین هزینه کل معادل ۳۹۶۴۸۰ ریال است که نسبت به حالت پایه حدود ۲۶ درصد کاهش یافته است. نتایج تعیین جیره بهینه با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نیز حاکی از آن است که در سناریوی افزایش ۵ درصدی هزینه های جیره به دست آمده در روش قبلی، تفاله چغندرقند، سیلاژ ذرت، سبوس گندم و کاه گندم به ترتیب با مقادیر ۱۵/۶۷، ۹/۱۷، ۷/۸۴ و ۷/۸۴ کیلوگرم در روز بیشترین سهم را دارا می شوند. در این شرایط با افزایش ۵ درصدی هزینه های جیره، انتشار گازهای گلخانه ای به میزان بیشتری (حدود ۷/۷ درصد) کاهش می یابد. اگر هزینه کل جیره تا ۲۵ درصد افزایش داده شود میزان انتشار گازهای گلخانه ای ۲۵/۶۸ درصد کاهش می یابد. در این حالت بیشترین سهم جیره از آن تفاله چغندرقند، سیلاژ ذرت و سبوس گندم به ترتیب با مقادیر ۱۵/۶۶، ۱۵/۷۱ و ۶/۳۷ کیلوگرم در روز خواهد شد. در مجموع برمبنای نتایج، با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سناریوهای مختلف هزینه، موادی مانند سیلاژ ذرت، تفاله چغندرقند و سبوس گندم سهم بالاتری نسبت به سایر مواد دارند. کنجاله سویا و ذرت نیز از موادی بوده که برای کاهش بیشتر گازهای گلخانه ای در جیره کاهش می یابند. همچنین براساس نتایج به دست آمده در تمامی سناریوهای افزایش هزینه، متان حاصل از تخمیر شکمبه ای، انرژی مصرفی، مدیریت کود دامی و سپس مدیریت خاک به ترتیب بیشترین سهم را در انتشار گازهای گلخانه ای از آن خود کرده اند. بررسی سایر سناریوهای این تحقیق نیز حاکی آن است که عدم سوزاندن بقایای گیاهی که اکنون به عنوان یک سیاست دولتی مورد تصویب قرار گرفته است، میزان انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از مدیریت خاک و در نتیجه میزان کل انتشار گازهای گلخانه ای را ۰/۶۱ درصد کاهش می دهد.
نتیجه گیری: برمبنای نتایج این تحقیق، با متقبل شدن هزینه های بیشتر، میزان معادل CO۲انتشار یافته به ازای هر کیلوگرم شیر نیز کاهش مییابد به طوریکه در سناریوهای افزایش ۵ و ۲۵ درصدی هزینه ها، میزان انتشار گازهای گلخانه ای به ترتیب حدود ۱/۲۱ و ۱/۰۰۳ کیلوگرم معادل CO۲به ازای هر کیلوگرم شیر، به دست آمده است. نتایج این تحقیق بیانگر آن بوده است که به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سناریوهای مختلف هزینه، بهتر است موادی مانند تفاله چغندرقند، سیلاژ ذرت و سبوس گندم سهم بالاتری نسبت به سایر مواد داشته باشند. افزایش سهم این مواد در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بوده که به نظر می رسد با تشویق به مصرف این مواد بتوان گامی موثر در کاهش آلودگی ها برداشت. نتایج مبادله بین هزینه جیره و میزان انتشار گازهای گلخانه ای در تمامی سناریوهای مورد بررسی حاکی از آن است که درصد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از درصد افزایش هزینه های جیره بیشتر بوده است. در مجموع میتوان گفت استفاده از مدل های متعارف تعیین جیره که مبتنی بر کمینه سازی هزینه جیره هستند و عدم توجه به کاهش تبعات زیست محیطی نظیر انتشار گازهای گلخانه ای، منجر به انتخاب جیرهای نامناسب از بعد زیست محیطی می شود. با توجه به نتایج تحقیق، میتوان با اقدامات مناسبی از قبیل یارانه به مصرف موادی که انتشار گازهای گلخانه ای کمتری را داشته و همچنین اخذ جریمه برای مصرف مواد افزون کننده انتشار گازهای گلخانه ای و جریمه بر سوزاندن بقایای گیاهی، در راستای بهبود وضعیت محیط زیستی قدم برداشت.
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در واحدهای پرورش گاو شیری از طریق مدیریت جیره با تاکید بر رویکرد ارزیابی چرخه حیات Keywords:
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در واحدهای پرورش گاو شیری از طریق مدیریت جیره با تاکید بر رویکرد ارزیابی چرخه حیات authors
زهرا رشید سنچولی
Department of Agricultural Economics, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
سید علی حسینی یکانی
Leibniz Centre for Agricultural Landscape Research (ZALF), Muncheberg, Germany
فاطمه کشیری کلائی
Department of Agricultural Economics, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
