پژوهش حاضر با هدف مقایسه
افراد معتاد و
غیر معتاد از لحاظ «مولفه های کمال گرایی» نمونه ای به حجم ۲۰۰ نفر (۱۰۰ نفر معتاد و ۱۰۰ نفر غیر معتاد) انتخاب شد. داده ها به وسیله مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی که شامل میانگین، انحراف معیار و غیره و آمار استنباطی شامل بررسی مفروضه ها و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره ارائه شد.. یافته ها: تحلیل داده ها بااستفاده از ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چند متغیره انجام گرفت.. یافته ها نشان داد که بین نشان می دهد بین دو گروه معتادان و غیر معتاد، در مولفه کمال گرایی خود محور (۱۳۱/۲۳= (۱۹۸و۱)F و ۰۱/۰ P<) تفاوت معنادار وجود دارد. به این صورت که نمره کمال گرایی خودمحور گروه معتادان به طور معناداری بالاتر از گروه
غیر معتاد می باشد. متغیر گروه ۵/۱۰ درصد واریانس کمال گرایی خودمحور را تبیین می کند.بین دو گروه معتادان و غیر معتاد، در مولفه کمال گرایی دیگر محور (۷۳۶/۱۷= (۱۹۸و۱)F و ۰۱/۰ P<) تفاوت معنادار وجود دارد. به این صورت که نمره کمال گرایی دیگرمحور گروه معتادان به طور معناداری بالاتر از گروه
غیر معتاد می باشد. متغیر گروه ۲/۸ درصد واریانس کمال گرایی دیگر محور را تبیین می کند.بین دو گروه معتادان و غیر معتاد، در مولفه کمال گرایی جامعه محور (۸۶۵/۱= (۱۹۸و۱)F و۰۵/۰P>) تفاوت معنادار وجود ندارد