تاثیر نقش آفرینی خانواده بر انگیزش تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان دوره ابتدایی abstract
خانواده به عنوان نخستین نهاد تربیتی و اجتماعی نقش محوری در شکل گیری
انگیزش تحصیلی و
سلامت روانی دانش آموزان ابتدایی ایفا می کند. پژوهش های متعدد نشان داده اند که سبک های فرزندپروری، میزان
حمایت عاطفی والدین، انتظارات تحصیلی، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و محیط خانوادگی بر عملکرد تحصیلی و
سلامت روانی کودکان تاثیرگذار هستند. هدف از این مطالعه مروری، بررسی تاثیر نقش آفرینی
خانواده بر
انگیزش تحصیلی و
سلامت روانی دانش آموزان ابتدایی است. این مرور نظام مند با بررسی منابع معتبر علمی در حوزه روان شناسی تربیتی و آموزش انجام شده و تلاش دارد تا عوامل کلیدی اثرگذار را شناسایی و تحلیل کند.نتایج مرور پژوهش ها نشان می دهد که سبک فرزندپروری مقتدرانه، که ترکیبی از
حمایت عاطفی و کنترل منطقی است، بیشترین تاثیر را در افزایش انگیزش درونی دانش آموزان دارد. در مقابل، سبک های مستبدانه و سهل گیرانه با کاهش انگیزه تحصیلی و افزایش مشکلات رفتاری و روانی در کودکان مرتبط هستند. همچنین،
حمایت عاطفی والدین و ایجاد فضای امن خانوادگی باعث کاهش اضطراب، افسردگی و افزایش تمرکز و مشارکت تحصیلی کودکان می شود. علاوه بر این، نقش انتظارات والدین از فرزندان در شکل دهی به نگرش آنان نسبت به یادگیری و موفقیت تحصیلی غیرقابل انکار است. والدینی که انتظارات متعادلی دارند و از طریق تشویق و تقویت مثبت به یادگیری فرزند خود کمک می کنند، موجب تقویت خودکارآمدی تحصیلی و کاهش استرس در کودکان می شوند.در نهایت، یافته ها نشان می دهد که محیط خانوادگی باثبات، مشارکت والدین در فعالیت های آموزشی و ایجاد تعادل میان
حمایت عاطفی و کنترل منطقی، از مهم ترین عوامل تقویت
انگیزش تحصیلی و
سلامت روانی دانش آموزان ابتدایی محسوب می شوند. بر این اساس، پیشنهاد می شود که والدین و مربیان با ایجاد محیطی حمایت کننده، مشارکت در فرآیند یادگیری و مدیریت تنش های خانوادگی، زمینه را برای رشد تحصیلی و روانی بهینه کودکان فراهم کنند.