امروزه در مفهوم توسعه پایدار، نگاه خاصی به مشارکت و حضور مردم در عرصه برنامه ریزی شهری شده است. همچنین تاکیدی بر جنبه های زیست محیطی، ارتقا سطح سلامت زیست شهری و کاهش هرگونه مخاطرات زیست محیطی در فرایند برنامه ریزی دارد. از آنجایی که
محیط زیست نقش های متعددی برای ایجاد تعادل در مولفه های مختلف حیات ایفا می کند. یکی از ارکان بسیار مهم حیات در کره زمین محسوب می شود. در دهه های اخیر
محیط زیست یکی از مولفه های اصلی در سیاست های کلان جهانی بوده به طوری که بسیاری از مولفه های دیگر را تحت الشعاع قرار داده. به همین دلیل لازمه هر نوع فعالیتی در سطح کلان،
سازگاری آن فعالیت با
محیط زیست است. نه تنها منابع طبیعی کره زمین تقریبا تنها منشاء اقلام مصرفی بشر است بلکه دسترسی به
محیط زیست سالم و پاک به افزایش توان اقتصادی بلند مدت جامعه کمک می کند. حفاظت از
محیط زیست یکی از نگرانی بزرگ جامعه بین المللی است. به منظور حفاظت از منابع طبیعی تجدید ناپذیر و رعایت حقوق نسل های فعلی و آینده موضوع توسعه پایدار مورد توجه دولت ها و سازمان های بین المللی قرار گرفت. توسعه پایدار در صدد ایجاد تعادل و مصالحه بین ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. رویکرد سنتی اقتصاد قهوه ای و استفاده حداکثری از منابع طبیعی بدون توجه به حقوق نسل های آینده موجب تخریب و آلودگی
محیط زیست می شود.