مدرسه یکی از نهادهای تربیتی و آموزشی مهم است که نیازمند
مشارکت اولیای
دانش آموزان و دیگر سازمان هاست. یکی از وظایف مهم آموزش و پرورش امروزی ، ایجاد محیطی است که در آن
دانش آموزان نگرش خاصی از مدرسه ، حرفه و آینده خود و به طور کلی از جامعه به دست آورند . بدون شک ، نگرشی که
دانش آموزان در مدرسه کسب می کنند در جهت رشد عاطفی ، روانی و اجتماعی ایشان بسیار موثر می باشد . طراحی برای
مشارکت اولیای
دانش آموزان با مدرسه می تواند بخش جدایی ناپذیر برنامه ریزی آموزشی و مدیریت
معلمان باشد هر انداره میزان
مشارکت و تعامل اولیای خانه
و مدرسه برای تامین شرایط مطلوب آموزشی و تربیتی
دانش آموزان بیشتر شود و این تعامل در جهت همسویی و هماهنگی پیش برود ، شاهد رشد کمی و کیفی بیشر تربیتی کاراتر و نسلی
تربیت یافته تر خواهیم بود. . خانواده
و مدرسه دو نهادی هستند که در کنار هم رسالت
تربیت و به کمال رساندن فرزندان جامعه را بر عهده دارند.هر یک از این دو نهاد بر مبنای ضروریات جامعه و سنن دیرین، وظایف خاص خود را ارا هستند و در مواردی نیز مکمل یکدیگرند.اما
تربیت صحیح کودکان،
مشارکت و کوشش هر دو نهاد را به موازات یکدیگر طلب میکند.ضروت این
مشارکت در طول سالیان احساس شده و در نهایت به تشکیل انجمنهای اولیاء و مربیان منجر شده است.