رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان بر عملکرد درسی

تحقق موفقیت در محیط های آموزشی امروزی به عوامل متعددی بستگی دارد که در میان آن ها، خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان از مهم ترین مولفه های تاثیرگذار بر عملکرد دانش آموزی به شمار می آیند. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان و تاثیر آن بر عملکرد درسی دانش آموزان بود. در این مطالعه از روش مروری استفاده شده و با تجمیع نتایج پژوهش های مختلف، داده های کیفی و کمی در خصوص سطح خودکارآمدی، میزان اضطراب امتحان و عملکرد درسی جمع آوری و تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد که افزایش خودکارآمدی تحصیلی موجب کاهش اضطراب امتحان شده و بهبود قابل توجهی در عملکرد درسی ایجاد می کند. در مقابل، اضطراب بالا به عنوان عاملی منفی در فرآیند یادگیری شناخته شد که باعث اختلال در تمرکز، کاهش حافظه و در نهایت کاهش نتایج تحصیلی می شود. نتایج به دست آمده تاکید بر اهمیت تدوین برنامه های آموزشی حمایتی و توانمندسازی دانش آموزان دارد. این پژوهش نشان داد که ادغام استراتژی های توانمندسازی فردی، مدیریت استرس و ایجاد محیط های آموزشی تعاملی می تواند به عنوان یک چارچوب جامع جهت بهبود عملکرد درسی به کار گرفته شود. در نهایت، یافته ها حاکی از آن است که توجه به عوامل روان شناختی و اجرای راهکارهای عملی می تواند زمینه موفقیت تحصیلی را برای دانش آموزان فراهم آورد.

رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان بر عملکرد درسی Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , اضطراب امتحان , عملکرد درسی , حمایت آموزشی.