بررسی تاثیر سبک های یادگیری ترکیبی و چندگانه بر بهبود نتایج آموزشی در مدارس ابتدایی abstract
امروزه روش های سنتی آموزش در مدارس ابتدایی به دلیل تغییرات سریع در شیوه های یادگیری و تفاوت های فردی دانش آموزان، دیگر به تنهایی پاسخگوی نیازهای آموزشی نیستند. در این راستا، سبک های یادگیری
ترکیبی و چندگانه به عنوان رویکردهای نوین آموزشی مطرح شده اند که می توانند تاثیر بسزایی در بهبود نتایج یادگیری دانش آموزان داشته باشند. سبک یادگیری ترکیبی (Blended Learning) ترکیبی از آموزش حضوری و دیجیتالی است که انعطاف پذیری بیشتری را در فرایند یادگیری ایجاد کرده و امکان دسترسی به منابع متنوع آموزشی را فراهم می کند. در مقابل، سبک یادگیری چندگانه (Multiple Intelligences Learning) بر پایه نظریه هوش های چندگانه هاوارد گاردنر بنا شده و تاکید دارد که دانش آموزان دارای انواع مختلفی از هوش هستند که شامل هوش زبانی، منطقی-ریاضی، فضایی، موسیقایی، جنبشی، میان فردی، درون فردی و طبیعت گرا می شود. این رویکرد پیشنهاد می دهد که روش های آموزشی باید متناسب با توانایی ها و سبک های یادگیری متفاوت دانش آموزان تنظیم شوند.هدف از این پژوهش بررسی تاثیر این دو سبک یادگیری بر بهبود نتایج آموزشی دانش آموزان مدارس ابتدایی است. به منظور دستیابی به این هدف، مطالعات و پژوهش های پیشین مورد بررسی قرار گرفته و نتایج نشان می دهد که یادگیری
ترکیبی و چندگانه منجر به افزایش انگیزه، تعامل و مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری می شود. علاوه بر این، استفاده از این روش ها در کلاس درس باعث بهبود درک و یادگیری مفاهیم، ارتقای توانایی های حل مسئله و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان می شود. همچنین، یادگیری
ترکیبی و چندگانه می تواند میزان استرس و اضطراب ناشی از روش های سنتی آموزش را کاهش داده و محیطی انعطاف پذیرتر و جذاب تر برای یادگیری فراهم کند.بر اساس یافته های این پژوهش، پیشنهاد می شود که معلمان و مدیران آموزشی مدارس ابتدایی با بهره گیری از روش های یادگیری ترکیبی و چندگانه، برنامه های درسی را متناسب با نیازهای دانش آموزان طراحی کنند. استفاده از فناوری های آموزشی، ابزارهای چندرسانه ای، روش های تعاملی و متنوع سازی روش های تدریس بر اساس تفاوت های فردی می تواند به بهبود کیفیت آموزش کمک کرده و یادگیری را برای دانش آموزان لذت بخش تر و موثرتر سازد.