بررسی رابطه بین تدابیر آموزشی مبتنی بر هوش هیجانی و بهبود عملکرد تحصیلی در مدارس ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین تدابیر آموزشی مبتنی بر هوش هیجانی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مدارس ابتدایی است. هوش هیجانی شامل مهارت هایی مانند شناخت، مدیریت و تنظیم احساسات، همدلی و تعاملات اجتماعی موثر است که می تواند نقش مهمی در فرآیند یادگیری ایفا کند. در این پژوهش، تاثیر برنامه های آموزشی مبتنی بر هوش هیجانی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از طریق بهبود انگیزش، تمرکز، کاهش استرس و افزایش تعاملات مثبت در محیط آموزشی بررسی شده است.روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از روش های کمی و کیفی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی بوده و داده ها از طریق پرسش نامه استاندارد هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی جمع آوری شده است. تحلیل داده ها نشان می دهد که آموزش مبتنی بر هوش هیجانی تاثیر مثبتی بر افزایش میزان درک مفاهیم درسی، کاهش اضطراب امتحان، تقویت خودکارآمدی و بهبود تعاملات اجتماعی دانش آموزان دارد.نتایج این پژوهش تاکید می کند که به کارگیری تدابیر آموزشی بر پایه هوش هیجانی می تواند به عنوان یک راهکار موثر در بهبود کیفیت یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد توجه قرار گیرد. بر این اساس، پیشنهاد می شود که مدارس ابتدایی از رویکردهای آموزشی مبتنی بر هوش هیجانی در برنامه های درسی و فعالیت های آموزشی خود استفاده کنند تا محیطی حمایتگر و سازنده برای یادگیری دانش آموزان فراهم شود.علاوه بر این، یافته های تحقیق نشان می دهد که ادغام مهارت های هوش هیجانی در برنامه های آموزشی، نه تنها باعث افزایش موفقیت تحصیلی، بلکه موجب تقویت مهارت های اجتماعی، ارتباطی و تصمیم گیری در دانش آموزان می شود. در نتیجه، سرمایه گذاری بر توسعه این مهارت ها در نظام آموزشی می تواند به پرورش نسلی توانمند، متعادل و آماده برای چالش های آینده منجر شود.

بررسی رابطه بین تدابیر آموزشی مبتنی بر هوش هیجانی و بهبود عملکرد تحصیلی در مدارس ابتدایی Keywords:

تدابیر آموزشی- هوش هیجانی , آموزش ابتدایی- عملکرد تحصیلی , آموزش